یک پیشنهاد، یک روش/
بر اساس چارچوب جدیدی که توسط متخصصان تهیه شده، و ۷۶ سازمان پزشکی آن را در سطح بین‌المللی تایید کرده‌اند، پزشکان باید برای تشخیص چاقی از معیارهایی گسترده‌تر به‌جای صرفا شاخص توده بدنی (BMI) که محاسبه‌ای بر اساس قد و وزن است، استفاده کنند.
کارشناسان:
چاقی باید به دو دسته «چاقی بالینی» و «چاقی پیش‌بالینی» تقسیم شود.
چاقی بالینی:
چربی اضافی بدن به‌همراه علائم کاهش عملکرد اندام -تنگی‌نفس یا نارسایی قلبی- یا مشکلات سلامتی در زندگی روزمره است.
چاقی بالینی باید به‌عنوان یک بیماری مزمن در نظر گرفته شود و بر این اساس بیمار تحت درمان قرار گیرد.
چاقی پیش‌بالینی:
این بدون هیچ نشانه‌ای از بیماری مداوم و عملکرد طبیعی اندام است که باید یک عامل خطر برای چاقی بالینی و سایر بیماری‌ها مانند دیابت در نظر گرفته شود و بیماران برای کاهش این خطر، چه از طریق نظارت یا درمان فعال، حمایت شوند.
اکنون قریب به یک میلیارد انسان در جهان به چاقی مبتلایند.
/انتهای پیام/
