یادداشت روزنامه‌نگار حوزه سلامت/
یادداشت «حبیب احسنی‌پور» درخصوص موارد لازم برای احراز شرایط پوشیدن ردای صدارت در وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، حاوی نکاتی مهم و خواندنی‌است.
می‌خوانیم:
این روزها مهم‌ترین بحث رسانه‌ها، گمانه‌زنی بر سر کابینه دولت چهاردهم است و در این بین، تعدادی نام هم برای وزارت بهداشت مطرح شده است.
شاید مهم‌ترین نکته‌ای که در گزینش وزیر بهداشت دولت پزشکیان مدنظر قرار گرفته، ویژگی‌های اخلاقی و مدیریتی وزیر پیشنهادی است که گفته می‌شود باید نزدیک به شخصیت رئیس‌جمهور باشد، اما از یک منظر، طرح چنین نکته‌ای قابل قبول به نظر می‌رسد که وزیر بهداشت، بدون هیچ‌گونه وابستگی حزبی، بتواند از تمامی ظرفیت مدیریتی خود در جهت پیشبرد اهداف اسناد بالادستی در حوزه سلامت بهره ببرد. اکنون کدام گزینه را با چنین ویژگی‌هایی می‌توان یافت که بر مسند وزارت بهداشت تکیه بزند؟
از سویی دیگر، گفته می‌شود گزینه وزارت بهداشت باید مدیری باشد که تجربه مدیریت اجرایی در سطح کلان را پیدا کند و اگر قبلا هم وزیر بوده باشد؛ بد نیست و این خودش می‌تواند یک امتیاز به‌حساب آید.
اما اگر نیک بنگرید، در این روزها چنین گزینه‌ای با واکنش‌های منفی این عرصه همراه بوده است. زیرا، منتقدان و مخالفان چنین گزینه‌ای معتقدند که نمی‌توان دوباره به وزرای بهداشت قبلی تکیه کرد.
با چنین دیدگاه‌هایی که نسبت به انتخاب گزینه مورد نظر برای وزارت بهداشت مطرح است، کار کمی سخت و دشوار می‌شود. زیرا، تمامی گزینه‌هایی که در روزهای اخیر مطرح شده‌اند، اغلب سابقه مدیریت اجرایی را دارند و در عین حال، نگاه‌های سیاسی نیز با این گزینه‌ها همراه است.
بنابراین، کمیته انتخاب وزیر بهداشت برای معرفی گزینه مورد نظر رئیس‌جمهور و سپس کسب رای اعتماد از مجلس، کاری بس دشوار پیش رو دارد.
اما گزینه انتخابی برای وزارت بهداشت، باید یک ویژگی بسیار مهم را دارا باشد تا بتواند مشکلات حوزه سلامت را بهتر حل‌وفصل کند.
او باید بتواند با وزیر رفاه، مدیرعامل سازمان تأمین اجتماعی، رئیس سازمان برنامه‌وبودجه و رئیس کل بانک مرکزی، هماهنگ و همراه باشد؛ تا -انشالله- بتواند بودجه وزارت بهداشت را به موقع تأمین کند. زیرا، تجربه نشان داده که وزارت بهداشت بدون همراهی با این دستگاه‌ها، نمی‌تواند کارها را از پیش ببرد.
بنابراین، وزیر بهداشت پیشنهادی باید از قدرت چانه زنی بالا در گفت‌وگو و تعامل با مدیران این چند دستگاه برخوردار باشد.
در غیر این صورت، اگر بهترین وزیر هم بر مسند کار قرار بگیرد، نخواهد توانست به مشکلات حوزه سلامت سر و سامانی بدهد. آیا غیر از این است!؟
*خبرنگار حوزه سلامت
/انتهای پیام/
