به زمان معرفی رئیس سازمان غذاودارو نزدیک می‌شویم/
یادداشت: همین مدت طولانی صبوری، نشان می‌دهد که تیم انتصابات، به‌درستی به حساسیت‌های این «سمت» واقف بوده و زیر بار فشار گروه‌های ذی‌نفع نرفته و استدلال‌های کودکانه‌شان را هم نپذیرفته است.
مهم‌ترین عامل این تاخیرها، مبحث مهم «تعارض منافع» چیزی نبوده که به‌سادگی بتوان از کنار آن گذشت.
این دولت وعده‌هایی داده و باید که در انتخاب و گماردن اشخاص به سمت‌های مهم، خیلی دقیق عمل کند.
اصلا تمامی مشکلات این سازمان دقیقا از همین «تعارض منافع» بر می‌خیزد، این‌که افراد توسعه نیافته، خیال کرده‌اند که حالا که به سمت ریاست و یا مدیرکلی در این سازمان می‌رسند، بد نیست به «نفع» خود و دوستان خود هم کاری کنند، و این شده که پدیده‌ای مانند «درهای چرخان» را هم به وجود آورده و اتفاقا تعارض منافع چنان تصویری از این افراد ترسیم کرده که حالا نشستن ایشان بر سر هرگونه پست و مقام تازه، کل «کیان» را به‌خطر می‌اندازد؛ بله کل کیان را.
بعضی‌ها هم تصمیم گرفته‌اند که «انصاف» را به مرخصی بفرستند، آنچنان پیش‌داروری‌ها درباره بعضی اشخاص کرده و می‌کنند که اینان چنین و چنان‌اند، که همه متوجه شده‌اند که اگر سکان به‌دست‌شان بیفتد، این‌بار تعارف را هم کنار خواهند گذاشت و…!
بعضی از آقایان جوری درباره دیگران حرف می‌زنند که انگار نامزد معرفی‌شده ایشان از بدو تولد در ردای ریاست سازمان غذاودارو زاده شده و… ؛ که اما نشده، شما فقط کافی بود در زمان صدارت‌تان، مبحث «عدالت» را در «توزیع» رعایت می‌کردید، که خب… ! بگذریم.
به زمان معرفی چهره جدید ریاست سازمان غذاودارو نزدیک می‌شویم، تعارض منافع، قطعا اشکال داشت و دارد، و هر فردی هم که معرفی شود، مشخص است که در رصد دقیق رسانه‌ها خواهد بود.
شخص جدید سازمان غذاوداروی کشور (نه منتخب فلان دسته و گروه و چه و چه) تا آن‌جا که برای رفع مشکلات این حوزه صادقانه و مومنانه قدم بردارد، قطعا پشتیبانی می‌شود و اتفاقا چنانچه به سمت افشای خواسته‌های نامعقول عده‌ای افراد تابلودار و معلو‌م‌الحال برود، حمایت هم خواهد شد.
کافی‌است توصیه بزرگان را نصب‌العین کنید؛ «هر کسی توصیه‌نامه آورد، به دیوار بزنید.» حداقل یک‌بار این کار را بکنید تا آن‌ها که برای شخص خود و گروه خود در تکاپو هستند، حساب کار دست‌شان بیاید! آه که این‌ها چقدر به نظامات اداری و منافع ملی کشور لطمه زده‌اند.
ظفرمندی ظفرقندی آن‌جا اتفاق می‌افتد که فردی مقتدر و بدون منافع مستقیم را به ریاست این سازمان (که مهم‌ترین معاونتش هم خواهد بود) برگزیند.
به‌قول معروف نگران تهدیدهای پوشالین نباید بود:
مصلحت نیست که از پرده برون افتد راز/
ورنه در مجلس رندان خبری نیست که نیست…
/انتهای پیام/
