چهارشنبه 18 مهر 1403
spot_imgspot_img
Tehran
few clouds
28.9 ° C
29 °
28.7 °
13 %
7.2kmh
20 %
چهارشنبه
28 °
پنج‌شنبه
28 °
جمعه
29 °
شنبه
28 °
یکشنبه
26 °
صفحه اصلیمطالب تالیفیشما فقط دارو بفروشید، بفروشید و بفروشید!

شما فقط دارو بفروشید، بفروشید و بفروشید!

یک سریال جنجالی؛ سویه‌ی تاریک داروسازها در قاب جادو/

دکتر وحید ضرابی‌نسب: مینی سریال دوپسیک Dopesick، نقش شرکت داروسازی پوردو فارما و برخی از افراد موثر و متأثر را در بحران اعتیاد به مواد اُپیوئید در ایالات متحده به‌ویژه قرص مسکن آکسی‌کانتین را به تصویر می‌کشد.

در این سریال ۸ اپیزودی محصول ۲۰۲۱ مایکل کیتون، پیتر سارسگارد، مایکل استولبارگ، ویل پولتر و رزاریو داوسون بازی می‌کنند.

داستان واقعی است و بر مبنای کتاب «دوپسیک: فروشندگان، پزشکان و شرکت داروسازی که آمریکا را معتاد کرد» نوشته بث میسی ساخته شده است.

بث خبرنگار مبرزی است که مطالبی زیاد درباره بحران مواد مخدر در آپالاشیا در شرق ایالات متحده نوشته است و…

این موضوع دهه‌هاست مطرح است که: شرکت‌های داروسازی آمریکایی ضمن رشد روز افزون‌شان، به‌صورت بی‌وقفه به تولید محصولات دارویی می‌پردازند که نه آنچنان به نفع سلامت مردم و بیشتر به نفع جیب خودشان است. این وضعیت طبعا بسیار غم‌انگیز، نشان‌دهنده چمبره‌ی سیستم فاسد و تاریک نظام سرمایه‌داری روی جامعه است. این سیستم در آمریکا تقصیر و وضعیت موجود را بر دوش پزشکان و بیماران می‌گذارد!

ریچارد ساکلر یکی از همین آدم‌هاست که برای سودآوری بیشتر شرکتش، پرودوفارما، دست به کارهایی غیر اخلاقی اما در پوشش درمانی و قانونی زده که اغلب آن‌ها در سریال به‌صورتی مشخص بازگو می‌شوند. مثلاً او با تحت‌فشار قراردادن پزشکان، بیمارستان‌ها و داروخانه‌ها، حداقل دُز مصرفی اکسی‌کانتین را مقدار بالاتر از حد نرمال اعلام کرده بود تا بتواند مقداری بیشتر از داروی اعتیادآوری را که تولید کرده است، بفروشد.

 ماجرا از شهری دورافتاده و معمولی با قهرمان‌هایی آسیب‌پذیر اما دوست‌داشتنی و ترسی که همواره همراه شخصیت‌ها است شروع می‌شود. در فصل یکم سریال ماجرای انتشار داروی اکسی‌کانتین Oxycontin در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی تا پرونده فدرال که علیه Purdue Pharma در اوایل دهه ۲۰۰۰ مطرح شد، اتفاق می‌افتد. داستان دارو و اثر مخرب آن بر تقریباً همه افرادی که به هر صورتی با آن درگیر می‌شوند به‌صورت غیرخطی روایت می‌شود و احساس ناتوانی و ترس مخاطب در پیگیری سرنوشت شخصیت‌های داستان را افزایش می‌دهد.

دقایق اولیه سریال به ما اطلاعات کافی می‌دهد تا بدانیم چه اتفاقی ممکن است رخ دهد و سپس با تمرکز بر یک پزشک، یک دختر نوجوان و خانواده به‌شدت متعصبش که معدنچی هستند، داستان با سازمان مبارزه با مواد مخدر (DEA) و یک بازاریاب فروش پیش می‌رود. اما هر شخصیت و خط داستانی حول یک محور مشخص می‌چرخد: دارو و اعتیاد. Dopesick نمایشی وحشتناک از یک سیستم معیوب و منفعت‌طلب در پوششی خیرخواهانه و درمانی است؛ روایتی تلخ از شکست علم و انسانیت در برابر پول.

وقتی مایکل کیتون را می‌بینیم، باید مطمئن شویم که فیلم خوبی پیش روی ماست.

مایکل استولبارگ در قالب مدیر پردوفارما، کاراکتری فاقد احساس را نشان می‌دهد که هیچ توجهی به پیامد خسارت‌بار نقشه‌های ثروت‌اندوزی‌اش برای جامعه ندارد. تنها چیزی که می‌توان در چشم‌ها و صدای او دید طمع و پول و البته عقده‌ی حقارتی است که تلاش دارد جبرانش کند.

اریک دگنس، منتقد تلویزیونی، در نقد خود برای سریال دوپسیک می‌نویسد:
ساکلر یک رهبر بی‌رحم با مهارت‌های اجتماعی کم است که بدون توجه به آسیب‌های جانبی آکسی‌کانتین بر افزایش فروش آن تأکید دارد. در کل وقتی صحبت از اعضای خانواده ساکلر می‌شود که مالکان شرکت پوردو فارما، سازنده قرص آکسی‌کانتین هستند، سریال رویکردی قدرتمند دارد.

آن‌ها اغلب به‌عنوان آدم‌هایی شرور و بی‌رحم نشان داده می‌شوند که توجه چندانی به بیمارانی که معتاد می‌شوند، می‌میرند و یا جوامع ویران‌شده از بیماری ندارند. سریال دوپسیک همچنین یک سیستم قانونی و نظارتی را به تصویر می‌کشد که می‌کوشد ساکلرها و پوردو فارما را به پاسخگویی وا دارد، اما تحت تأثیر منابع مالی، قانونی و لابی‌گری آن‌ها قرار می‌گیرد.

از دیگر بازیگران خوب این سریال می‌توان به ویل پولتر اشاره کرد. او نقش بازاریاب غیرقانونی یک شرکت دارویی را بازی می‌کند.
زمانی که بث میسی، خبرنگار و نویسنده ی رمان، در حال بررسی پیشنهاد‌هایی از هالیوود برای اقتباس سینمایی از کتابش بود، با کارگردان سریال در استودیو فاکس آشنا شد و با هم، افرادی از شهرهای کوچک که به اختلال سوء مصرف اُپیوئید مبتلا بودند دیدار کردند. آن‌ها همچنین با یک دکتر که خودش به قرص مسکن آکسی‌کانتین معتاد شده بود مشورت کردند و او وحشتی را که متحمل شده بود، فاش کرد.

میسی می‌گوید: از آنجا که ما در حال مستندسازیِ جنایات شرکت داروسازی پوردو فارما بودیم، لازم بود سریال تا حد امکان واقعی باشد وگرنه تأثیرگذار نمی‌شد. آن‌ها (مدیران پردودفارما) درواقع بیشتر می‌فروشند و بیشتر فشار می‌آورند و حکایاتی در مورد ریچارد ساکلر هست که او واقعاً نمایندگان فروش را صدا می‌کند و می‌گوید، “شما باید بیشتر از این فشار بیاورید. باید بفروشید، بفروشید، بفروشید.”

✔️اکنون جای چنین سریالی در این‌جا خالی است، دسترسی به پرونده‌های فساد دارویی، بار بشردوستانه آلوده به HIV و خون‌های آلوده و چه و چه و چه چندان سخت نیست!

/انتهای پیام/

مقالات مرتبط

یک دیدگاه ارسال کنید

لطفا دیدگاه خود را وارد کنید
نام خود را وارد کنید

محبوب ترین

نظرات اخیر