کابوس وصول مطالبات شرکت‌های تولیدی دارویی/
مهندس منصور مویدی (مدیر فروش شرکت سینادارو): آقایان به داد صنعت داروی مملکت برسید! صنعتی که بیش از 170 همت ارزش اقتصادی دارد، گرچه در مقایسه با سایر کشورها از جایگاهی که باید، برخوردار نیست، ولی برای ایران ما، بسیار حائز اهمیت است. صنعتی که در آن بیش از 450 شرکت داروسازی تولیدکننده و پخش دارویی فعالیت دارند و بیش از 97% داروی کشور را تولید می‌کند، چگونه است که تا این حد مورد بی‌مهری قرار می‌گیرد؟!
دارو در سراسر دنیا یک کالای مهم و حیاتی استراتژیک بوده و کمبود آن در کشور، ما را دچار بحران می‌کند و بیماران را حیران و سرگردان.
امروز بیمه‌ها و بانک‌ها و… هیچ‌گونه همکاری در پرداخت بدهی داروخانه‌ها و پخش‌ها به تولیدکنندهها را ندارند و این ناشی از کمبود نقدینگی است؛ و اکنون دولت جدید باید دغدغه اصلی خود را به رفع مشکل دارو در تمام زنجیره تامین قرار دهد و برای احیای آن رسما قیام کند.
کمبود نقدینگی بزرگ‌ترین بحران این صنعت است که این کمبود شاید از بعد از طرح دارویار بیشتر شرکت‌ها را دچار بحران مالی کرد. اگرچه دارویار، به‌خودی خود می‌توانست طرحی پیشرفته باشد، و اما طوری که باید، از آن حمایت نشد.
طرح دارویار با هدف کاهش هزینه تأمین دارو از سوی بیماران با افزایش پوشش اقلام مشمول بیمه با حذف ارز دارویی و تخصیص آن به صنعت دارو و بیمه‌ها اجرایی شد.
این طرح از سوی سازمان غذاودارو در 23 تیر سال 1401 مطرح شد و طبق گزارش کمیسیون بهداشت، برآورد جبران مابه‌التفاوت ارزی ناشی از اجرای طرح دارویار بالغ بر 100 همت بوده است که باید به بیمه‌ها و متعاقباً داروخانه‌ها و پخش‌های دارویی تزریق می‌شد، لیکن کمبود نقدینگی ناشی از تزریق ناکافی به موقع پول به صنعت دارو موجب پدیده بزرگی به‌نام بدهی بالای داروخانه‌ها به پخش‌های دارویی، و در نهایت تولیدکنندهها شد و همین امر باعث کاهش تولید به‌دلیل کمبود نقدینگی‌ها گردید.
قرار بود با حذف ارز ترجیحی و چند برابر شدن قیمت ارز تخصیصی، قیمت داروها نیز به تناسب آن افزایش یابد تا تولیدکنندهها مشمول ضرر و زیان و یا توقف تولید ناشی از کمبود نقدینگی در تامین مواد اولیه نشوند.
اما در ادامه اجرای طرح، وضعیت داروخانه‌ها به‌علت تاخیر در پرداخت مطالبات مناسب نبوده، هر سه سازمان بیمه‌گر، یعنی تامین اجتماعی، بیمه سلامت و بیمه نیروهای مسلح به داروخانه‌ها بدهکار شدند.
آنچه مشخص است عدم تخصیص منظم اعتبارات مالی توسط سازمان برنامه‌وبودجه و ضعف در تامین به‌موقع ارز دارویار است. عیب اصلی این‌جا رخ داد؛ و البته عدم پاسخ‌گویی مناسب به نیاز صنعت دارو و حوزه تامین دارو و تامین تسهیلات مکفی و نقدینگی از سوی بانک‌ها بود. این‌ها همه، موجبات عدم تامین نقدینگی برای پخش‌ها و بعد هم منجر به تاخیر در پرداخت به شرکت‌های تولیدکننده دارو شدند، و چرخه نامنظم و اغتشاش مالی در صنعت ظهور پیدا کرد.
البته! مقامات ذی‌ربط از جمله کمیسیون بهداشت مجلس و تعدادی زیاد از مقامات مسئول و کارشناس خبره و دلسوز در صنعت دارو بارها و بارها در مورد عواقب تاخیر در پرداخت‌ها از سوی دولت تذکر داده‌اند، ولیکن هنوز مشکلات مطالبات تولیدکنندهها پابرجا مانده، و هنوز تولیدکنندهها در تامین نیاز بیماران به‌دلیل کمبود نقدینگی دچار مشکل هستند.
آنچه مسلم است لزوم تسویه مطالبات بیمه‌ها و سایر اجزای زنجیره تامین و توزیع از جمله پخش‌های دارویی و داروخانه‌ها و شرکت‌های تولیدی است که باید هرچه زودتر مورد توجه جدی قرار گیرد و مشکلات این صنعت پایدار رفع شود.
در این میان گزارش کمیسیون بهداشت در اواخر سال 1401 اشاره دارد به کمبودهای شدید اسپری‌های تنفسی در بازار داشت که به‌دلیل اجرای طرح و تبعات ناشی از اجرای ناقص آن، درست در همان زمان بهمن و اسفند ماه سال 1401 اتفاق افتاد و سینادارو با اتکا به تلاش متخصصان و همکاران خود نسبت به تامین به‌موقع گاز HFA اقدام و به تولید انبوه اسپری‌های تنفسی همت گمارد و البته مورد تقدیر سازمان‌های نظارتی هم قرار گرفت.
ما در شرکت سینادارو اقدام به تولید با حداکثر ظرفیت کرده و تمامی شیفت‌های کاری را فعال کردیم؛ و تولیدات خود را زودتر از موعد به بازار ارائه دادیم و هیچ‌گونه چشم‌داشتی هم به اخذ قیمت‌های جدید نداشتیم و این‌طوری، به‌قسمی از کمبودهای کشور جبران شد.
البته شرکت سینادارو هم از تبعات و تکانه‌های عدم پرداخت به‌موقع مطالبات از پخش‌ها بی‌نصیب نمانده است، ما یک کار کردیم؛ تغییر استراتژی در فروش، کنترل فروش و تحویل کالا و تغییری هم در نوع قراردادها دادیم، و دوره وصول مطالبات، جایگاه خود را به‌عنوان رتبه‌ی یک کشوری حفظ کردیم.
سینادارو با اتخاذ تدابیر فوق تا حدودی با تبعات کمبود نقدینگی مبارزه کرد، اگرچه این شرکت به‌رغم قدرت در حفظ دوره نقدینگی بارها و بارها دچار مشکلات عدم پرداخت‌ها از سوی پخش‌ها شده‌است، اما آمارها نشان می‌دهند که ما در بحران نقدینگی، تاب‌آوری و استقامتی بیشتر داشته‌ایم.
امروز سینادارو با فاصله‌ای بسیار زیاد از دیگر رقبای تولیدکننده، در مقام نخست دوره وصول مطالبات قرار دارد.
امیدواریم دولت جدید مصمم به رفع موانع تولید در کل صنعت داروی کشور باشد، از جمله به تامین نقدینگی تولیدکنندهها همت کند، و با ایجاد تسهیل در ارائه تسهیلات بانکی گامی موثر در رفع موانع بردارد، و اگر لازم شد کمیته‌ای ویژه از مجریان و متخصصان صنعت دارو تشکیل دهد، که بتوانند با پشتیبانی کمیسیون بهداشت مجلس مشکلات را حل کرده، صنعت را به سمت آرامش پیشین سوق دهند.
چرخه زنخیره تامین بیمار است و بزرگان صنعت باید به فریاد آن برسند.
آقایان در همین دولت جدید هم خوب می‌دانند که صنعت دارو در کشورهای پیشرفته از بهترین صنایع و دارای سطح عالی در اقتصاد کشورها بوده و جایگاه و حرمتی بالا دارد. باید آگاه بود که هرگونه عدم توجه به صنعت داروی کشور عزیزمان ایران می‌تواند ما را به سمت وابستگی (غیرلازم) سوق دهد.
ای‌کاش دولت جدید مصمم باشد به جلوگیری از واردات دارویی، که بدون هماهنگی با توان و تولید داخل صورت نگیرد و با تدابیر عالمانه نسبت به‌رفع موانع موجود در صنعت دارویی کشور از جمله تخصیص ارز و حذف قیمت‌‌گذاری دستوری بکوشد و البته کمبودها در نقدینگی دارویی را هرچه زودتر مرتفع کند.
/انتهای پیام/
