WHO/
اشاره: “سازمان جهانی بهداشت” یک بازیگر مهم و غیرقابل انکار در شکل‌دهی سیاست و عملکرد جهانی نظام بهداشت در همه‌ی اقصی نقاط جهان به‌حساب می‌آید. ما در این شماره به آن پرداخته‌ایم.
همچنین ما در سلسله مطالب “مطالعه موردی” کوشیدیم و همچنان می‌کوشیم تا فاصله‌های اطلاعاتی و شناختی خودمان را با جهانی که درش حضور داریم و زندگی می‌کنیم، کم کنیم. آمدیم و -برای نخستین بار در ایران- یکی یکی شرکت‌های مهم داروسازی جهان را معرفی کرده و شناساندیم که باز هم به آن مسیر ادامه خواهیم داد و…
اینک از مطالعه موردی روی شرکت‌های معتبر داروسازی در داخل ایران عزیزمان هم استقبال می‌کنیم. امروز دیگر مثل سابق نیست و روندهای گشایش‌های رسانه‌ای و افکار مردم، به سمتی رفته که مرزهای جهل و ناآگاهی را برداشته و همه از حقوق خود آگاهی دارند و… و همه می‌خواهند بیشتر بدانند. دانستن حق مسلم همه ماست.
شرکت‌های دارویی در جهان -و ایضا در ایران خودمان- حقی بزرگ بر گردن بشریت دارند. همه‌ی آن‌ها کارهای استثنایی کرده‌اند و می‌کنند و مردم برندهای مهم و فعالیت‌های ارزشمند بشری را خیلی خوب می‌شناسند و…
شایسته است به آثار منفی بعضی از شرکت‌های دارویی هم بپردازیم. در حال آماده‌سازی مطالب هستیم و به‌زودی انشالله…
دکتر حبیب‌الله افشنگ: سازمان جهانی بهداشت (WHO) به‌عنوان چراغ امید و همکاری در حوزه سلامت جهانی ایستاده است. WHO که در ۷ آوریل ۱۹۴۸ تأسیس شد، به یک آژانس محوری در سیستم سازمان ملل تبدیل شد که به ارتقای سلامت، ایمن نگه داشتن جهان و خدمت به جمعیت‌های آسیب‌پذیر اختصاص دارد. دفتر مرکزی WHO در ژنو سوئیس است و با شش دفتر منطقه‌ای و بیش از 150 دفتر میدانی در سراسر جهان، حضور جهانی قابل توجهی دارد و تلاش‌های بین‌المللی را برای مقابله با چالش‌های بهداشتی فوری هماهنگ می‌کند.
میراث رهبری در سلامت جهانی
یکی از موفقیت‌های مهم سازمان جهانی بهداشت، ریشه‌کنی آبله در سال ۱۹۸۰ بود، شاهکاری که به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین دستاوردهایWHO مورد ستایش قرار گرفت. این پیروزی نه تنها جان میلیون‌ها نفر را نجات داد، بلکه الگویی برای ابتکارات جهانی بهداشت در آینده ایجاد کرد.
ماموریت سازمان روشن است: اطمینان از اینکه همه افراد به بالاترین سطح ممکن سلامت دست می‌یابند. این طیفی گسترده از مسائل بهداشتی از جمله بیماریهای عفونی، بیماریهای غیر واگیر و سلامت روان را در بر می‌گیرد. رویکرد جامع WHO شامل تعیین استانداردهای بین المللی بهداشت، انجام تحقیقات و ارائه کمک‌های فنی به کشورهایی است که در تلاش برای بهبود سیستم‌های بهداشتی خود هستند.
کارکردهای اصلی و اثربخشی جهانی
کار WHO توسط شش عملکرد اصلی هدایت می شود:
– رهبری: سازمان رهبری حیاتی را در مورد مسائل بهداشت جهانی ارائه می‌دهد و مشارکت‌هایی را برای اقدام مشترک تقویت می‌کند.
– برنامه پژوهش: دستور کار تحقیق را شکل می‌دهد و تولید و انتشار دانش ضروری را تحریک می‌کند.
– هنجارها و استانداردها: WHO هنجارها و استانداردهایی را برای اقدامات بهداشتی تعیین می‌کند و بر اجرای آن‌ها در سراسر جهان نظارت دارد.
– گزینه‌های سیاست: گزینه‌های سیاست اخلاقی و مبتنی بر شواهد را برای هدایت کشورها در ابتکارات بهداشتی‌شان بیان می‌کند.
– پشتیبانی فنی: سازمان پشتیبانی فنی ارائه می‌دهد و ظرفیت نهادی پایدار را در کشورهای عضو ایجاد می‌کند.
– نظارت بر سلامت: WHO روندهای بهداشت جهانی را نظارت می‌کند و به مسائل نوظهور مانند همه‌گیری‌ها و بیماریهای مزمن رسیدگی می‌کند.
این کارکردها برای پاسخگویی مؤثر به شرایط اضطراری بهداشتی مانند کووید19، که در آن WHO نقش اصلی را در هماهنگی پاسخ‌ها، توزیع واکسن‌ها و ارائه راهنمایی در مورد اقدامات بهداشت عمومی ایفا کرده است، حیاتی هستند.
رهبری و حکمرانی؛ دبیرکل و تیم رهبری
WHO توسط یک دبیرکل (اکنون) دکتر تدروس آدهانوم گبریسوس، که مسئول فنی و اداری ارشد سازمان است، رهبری می‌شود. دبیرکل توسط مجمع جهانی بهداشت (WHA) برای یک دوره پنج ساله انتخاب می‌شود و مسئول ترسیم چشم‌انداز و نظارت بر همه کارهای بهداشتی بین‌المللی است.
تیم رهبری شامل معاونان، دستیاران و سایر مقامات کلیدی مانند دانشمند ارشد و مدیر اجرایی فوریت‌های بهداشتی است. این افراد بر حوزه‌های عملکردی مختلف، از جمله اورژانس‌های بهداشتی، بیماریهای واگیر و غیرواگیر، سیستم‌های بهداشتی و توسعه سیاست نظارت می‌کنند.
مجمع جهانی بهداشت
مجمع جهانی بهداشت (WHA) عالی‌ترین نهاد تصمیم‌گیری سازمان جهانی بهداشت است که از هیئت‌هایی از تمامی 194 کشور عضو تشکیل شده است. WHA خط مشی‌ها را تعیین می‌کند، دبیرکل را منصوب می‌کند، بر سیاست‌های مالی نظارت دارد و بودجه برنامه پیشنهادی را بررسی و تصویب می‌کند. این مجمع سالانه است و برای تعیین اولویت‌ها و ترسیم مسیری برای پیشرفت سلامت جهانی تشکیل می‌شود.
هیئت اجرایی
هیئت اجرایی متشکل از 34 متخصص بهداشتی است که توسط WHA انتخاب می شوند.
ساختار سازمانی؛ سلسله مراتبی
WHO با ساختار سلسله مراتبی طراحی شده برای ارائه یک زنجیره روشن از فرماندهی، ساده کردن فرآیندهای تصمیم‌گیری و اطمینان از هماهنگی مؤثر در بخش‌ها و مناطق مختلف عمل می‌کند. در رأس سلسله مراتب، دبیرکل قرار دارد و پس از آن معاونان و معاونان مدیران کل قرار دارند که بر حوزه‌های خاص تمرکز و نظارت دارند.
بخش‌ها
تحت رده رهبری عالی، ساختار سازمانی شامل بخش‌ها، بخش‌ها و دفاتر منطقه‌ای مختلف است. هر بخش بر روی حوزه‌های مرتبط با سلامتی خاص مانند ایمن‌سازی، سلامت روان، سلامت مادر و کودک، کنترل بیماری و اورژانس‌های بهداشتی تمرکز دارد. بخش‌های کلیدی عبارتند از:
– فوریت های بهداشتی- بیماریهای واگیر -بیماری های غیر واگیر -سیستم های سلامت -توسعه سیاست -هیئت نظارت بر آمادگی جهانی -جنسیت، حقوق و برابری -تنوع، برابری و شمول -برنامه ریشه‌کنی فلج اطفال و انتقال فلج اطفال- پیشگیری و پاسخ به استثمار جنسی- پیاده‌سازی و تغییر و تحول.
دفاتر کشور
WHO از طریق دفاتر کشوری که مسئول برنامه‌ریزی، اجرا و نظارت بر برنامه‌های بهداشتی هستند، با کشورهای عضو خود همکاری می‌کند. بیش از نیمی از کارکنان سازمان جهانی بهداشت در این دفاتر کار می‌کنند و اطمینان حاصل می‌کنند که سیستم‌های بهداشتی محلی پشتیبانی می‌شوند یا نه و…
توابع و فعالیت‌ها
وظایف اصلی WHO عبارتند از:
– ترویج کنترل بیماریهای همه‌گیر و بومی
– ارائه و بهبود آموزش و آموزش بهداشت عمومی
– تعیین استانداردهای بین‌المللی بهداشت
– جمع‌آوری داده‌ها در مورد مسائل بهداشت جهانی
– خدمت به‌عنوان یک انجمن برای بحث‌های علمی یا سیاستی مرتبط با سلامت
– ارائه کمک‌های فنی به کشورها
– تحریک و پیشبرد کار برای ریشه کنی بیماری‌ها
– ارتقای همکاری بین گروه‌های علمی و تخصصی
– پایش وضعیت سلامت و ارزیابی روندهای سلامت.
بودجه و منابع مالی
بودجه WHO عمدتاً از طریق کمک‌های کشورهای عضو، هم ارزیابی شده و هم داوطلبانه و به‌دنبال آن اهداکنندگان خصوصی تأمین می‌شود. کل بودجه مصوب 2024-2025 بیش از 6.83 میلیارد دلار است که منعکس‌کننده منابع مالی قابل توجه سازمان است که به طرح‌های بهداشت جهانی اختصاص داده شده است.
سازمان جهانی بهداشت و دنیای رسانه
سازمان جهانی بهداشت (WHO) در ارتباطات جامع و راهبردی با رسانه‌ها، مطبوعات، روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران برای انتشار اطلاعات بهداشتی دقیق، ارتقای سواد سلامت و مبارزه با اطلاعات نادرست مشارکت می‌کند.
همکاری‌ها و برنامه‌های آموزشی
سازمان جهانی بهداشت با سازمان‌ها و نهادهای رسانه‌ای مختلف برای ارتقای ظرفیت خبرنگاران در گزارش‌های سلامت همکاری می‌کند. به‌عنوان مثال، در برونئی، WHO با مؤسسه توسعه پخش رادیو و تلویزیون آسیا و اقیانوسیه (AIBD) و وزارت بهداشت برای برگزاری کارگاهی در مورد “استراتژی‌های گزارش سلامت و مبارزه با اینفودمیک” همکاری کرد. این کارگاه با هدف توسعه مهارت‌های خبرنگاران در گزارش دقیق مسائل بهداشتی و مبارزه با اطلاعات نادرست انجام شد.
مشارکت رسانه‌ای و سواد سلامت
WHO نقش حیاتی رسانه‌ها را در اثرگذاری بر رفتارها و تصمیمات مرتبط با سلامت به رسمیت می‌شناسد. برای این منظور، این سازمان با متخصصان رسانه برای ترویج محتوای مبتنی بر شواهد و تشویق گفت‌وگوهای سلامت مثبت در تعامل است. به عنوان مثال WHO با TikTok همکاری کرده است تا اطلاعات سلامت قابل اعتماد و مبتنی بر علم را از طریق ویدیوهای کوتاه ارائه دهد، و از پایگاه کاربران گسترده این پلتفرم برای دستیابی به مخاطبان گسترده‌تر استفاده کند.
کانال‌ها و استراتژی‌های ارتباطی
WHO از یک رویکرد چند کانالی برای برقراری ارتباط با رسانه‌ها و مردم استفاده می‌کند. این شامل:
– رسانه‌های جمعی: سازمان از تلویزیون، رادیو، روزنامه‌ها، مجلات و وب‌سایت‌ها برای انتشار گسترده اطلاعات بهداشتی استفاده می‌کند. رادیو محلی، به‌ویژه، برای پیام‌های فوری بهداشت عمومی در مکان‌های خاص موثر است.
– سازمان‌ها و کانال‌های انجمن: این کانال‌ها گروه‌های خاصی را بر اساس جغرافیا یا علایق مشترک هدف قرار می‌دهند، مانند رسانه‌های مبتنی بر جامعه، برنامه‌های گفت‌وگوی رادیویی محلی، خبرنامه‌های سازمان و فعالیت‌های اجتماعی.
– کانال‌های بین فردی: این کانال‌ها برای اثرگذاری بر نگرش‌ها و تشویق رفتارهای بهداشتی، اغلب از طریق تعامل مستقیم با کارشناسان بهداشت و رهبران جامعه، حیاتی هستند.
مبارزه با اطلاعات نادرست و اینفودمیک*
سازمان جهانی بهداشت بر مبارزه با اطلاعات غلط و بیماریهای اطلاعاتی از طریق مشارکت‌های رسانه‌ای خود تأکید زیادی دارد. کارگاه‌ها و برنامه‌های آموزشی بر آموزش روزنامه‌نگاران برای شناسایی، محدود کردن و مقابله با اطلاعات نادرست تمرکز دارند. به‌عنوان مثال، آموزش در برونئی شامل جلساتی درباره اخلاق روزنامه نگاری، بررسی حقایق، و استفاده از داده‌های بهداشتی برای گزارش مبتنی بر شواهد برای کمک به متخصصان برای هدایت و کاهش انتشار اطلاعات نادرست بود.
اینفودمیک وضعیتی است که با انبوهی از اطلاعات، شامل داده‌های دقیق و نادرست، مشخص می‌شود که به سرعت در طول یک وضعیت اضطراری بهداشتی گسترش می‌یابد و به دلیل مشکل در شناسایی منابع قابل اعتماد و مشکلات سلامتی منجر به سردرگمی، بی‌اعتمادی و رفتارهای مضر سلامت می‌شود.
استفاده از اینفلوئنسرها و رسانه‌های اجتماعی
شبکه Fides سازمان جهانی بهداشت، که در سال 2020 راه‌اندازی شد، سازندگان محتوای سلامت را برای مقابله با اطلاعات نادرست و ارتقای محتوای مبتنی بر شواهد بسیج می‌کند. این شبکه شامل بیش از 800 سازنده است که به 150 میلیون نفر در پلتفرم‌های مختلف دسترسی دارند و با ارائه اطلاعات معتبر و اثرگذار سلامت به پر کردن شکاف بین علم و زندگی روزمره کمک می‌کنند.
به‌طور خلاصه، ارتباطات WHO با رسانه‌ها، مطبوعات، روزنامه‌ها و روزنامه‌نگاران به گونه‌ای طراحی شده است که راهبردی، مشارکتی و مبتنی بر شواهد باشد. هدف WHO با استفاده از کانال‌های مختلف، برنامه‌های آموزشی و مشارکت‌ها، ارتقای سواد سلامت، مبارزه با اطلاعات نادرست، و اطمینان از اینکه اطلاعات بهداشتی دقیق به مخاطبان گسترده و متنوعی می‌رسد، است.
چالش‌ها و انتقادات
به‌رغم موفقیت هایش، WHO با چالش‌هایی مواجه شده است که انتقاداتی را برانگیخته است. پاسخ آن به اپیدمی HIV/AIDS در آفریقا سوالاتی را در مورد اثربخشی آن در مدیریت برخی بحران‌های بهداشت عمومی ایجاد کرد. علاوه بر این، موانع بوروکراتیک و محدودیت‌های مالی گاهی اوقات اقدامات سریع در طول شیوع بیماری را مختل کرده است.
با این حال، سازمان همچنان به تطبیق و تکامل خود ادامه می‌دهد. ابتکاراتی مانند شبکه پاسخ هشدار شیوع جهانی (GOARN) ظرفیت خود را برای پاسخگویی به تهدیدات نوظهور با پیوند دادن شبکه‌ها و مؤسسات مختلف در سراسر جهان افزایش می‌دهد.
فراخوانی برای همبستگی جهانی
در حالی که ما در دنیایی که به طوری فزاینده به‌هم پیوسته حرکت می‌کنیم، نمی‌توان اهمیت سازمان‌هایی مانند WHO را نادیده گرفت. همه‌گیری کووید19 بر نیاز به همبستگی جهانی در رسیدگی به چالش‌های بهداشتی فراتر از مرزها تأکید کرده است. WHO از دسترسی عادلانه به منابع مراقبت‌های بهداشتی حمایت می‌کند و تاکید دارد که تا زمانی که همه در امان نباشند، هیچ کس ایمن نیست.
سازمان جهانی بهداشت همچنان یک بازیگر حیاتی در شکل‌دهی سیاست و عملکرد جهانی بهداشت است. تعهد آن به بهبود نتایج سلامت برای همه مردم نشان‌دهنده درکی عمیق است که سلامت یک حق اساسی بشر است. همان‌طور که میراث آن را جشن می‌گیریم و به چالش‌های آینده نگاه می‌کنیم، ضروری است که دولت‌ها، سازمان ها و افراد در حمایت از ماموریت WHO متحد شوند؛ زیرا با هم، می‌توانیم دنیایی سالم‌تر را برای نسل‌های آینده بسازیم.
/انتهای پیام/
