وزارت بهداشت/
یادداشتی از حبیب احسنی‌پور*: روزها به سرعت برق و باد می‌گذرند، و وزیر محترم بهداشت کماکان برای تغییر؛ با طمأنینه؛ به سراغ مدیران وزارت قبلی می‌رود و…
سه ماه از تصدی ظفرقندی بر وزارتخانه گذشته است، و هنوز تکلیف دو معاونت و چند سازمان مهم و مدیریت‌‌هایشان مشخص نشده است!
این تاخیرهای طولانی برای چیست!؟
خب! چنین رویه‌ای هرگز در وزارت بهداشت، مرسوم و ای‌بسا خوشایند هم نبوده است.
اینک هر کدام از معاونت‌ها و سازمان‌‌ها، باید برای سال آینده، برنامه و «بودجه»ی مشخص تعیین و ارائه دهند و متولی هم ندارند!
معاونت درمان و معاونت پرستاری، به‌همراه «سازمان انتقال خون»، هیات امنای صرفه‌جویی ارزی و…؛ از مهم‌ترین حوزه‌های وزارت بهداشت هستند که با همان مدیریت‌های سابق (دولت سیزدهم)…
سیاست‌های مدیریتی این‌چنینی، لابد با آسیب‌هایی برای مجموعه نظام سلامت همراه خواهد بود، شکی در آن نیست.
ما به‌عینه در برخی از این بخش‌ها، رخوت و سستی و کم‌کاری‌ها را می‌بینیم. نیت‌مان را هم صاف می‌کنیم و پای رقابت‌های جناحی را هم وسط نمی‌کشیم، اما در برخی جاها، همه چیز متوقف شده است! نشده!؟
امیدواریم این بخش‌ها هرچه زودتر، شاهد سرعت گرفتن امور و مشخص شدن مدیران‌شان باشند.
(این یک مطالبه بحق و بدیهی‌است.)
شاید در این بین، هیأت امنای صرفه‌جویی ارزی را بتوان گرانیگاه مهم وزارت بهداشت تلقی کرد که با مسئولیت‌ها و ماموریت‌های سنگینی که بر عهده دارد؛ می‌تواند نقشی اثرگذار در پیشبرد برنامه‌های حوزه سلامت ایفا کند و باید هرچه سریع‌تر…
شایسته است وزیر محترم بهداشت برای تغییر (یا شاید هم حکم ابقا!) معاونت‌ها و سازمان‌های تحت مدیریت وزارتخانه، زودتر اقدام کند.
البته لابد این تأخیرها حکمتی هم دارد، بنابراین با مردم و رسانه‌ها بهتر است که صاف و صادق باشیم. به‌ویژه در این دوره که همه چیز فرق کرده است و انتظار از شخصیتی چون دکتر ظفرقندی، برای بالا بردن شفافیت، بیش از همیشه شده است.
آقای دکتر!
مردم عزیز به دولت دکتر پزشکیان اعتماد کردند؛ شما باید قدر اعتمادها را بدانید، اعتمادهایی که دیگر به‌سادگی گذشته‌ها به‌دست نمی‌آید.
*فعال و خبرنگار حوزه سلامت
/انتهای پیام/
