جشنواره کن، جایزه نوبل، جام جهانی، نمایشگاه دارویی و باقی قضایا

گشایش این شماره فن‌سالاران/

هر رشته و صنفی یک نقطه متعالی و طلایی دارد. مثلا در فوتبال، جام جهانی یعنی آخر خط، در برخی از رشته‌های ورزشی، حضور در المپیک یعنی رسیدن به آرزوها، در سینما، رفتن به جشنواره کن (فرانسه) و دریافت نخل طلا و در مراسم اسکار، فرش قرمز و لمس مجسمه ۳ کیلو و ۸۵۰ گرمی، رویا و آرزوی سینماگران، و اساسا ته همه ماجراهاست. در صنعت دارو چه!؟ آیا چنین چیزهایی داریم!؟

پاسخ نه است! چرا؟
چون صنعت دارو آنچنان که در سایر حرفه‌ها، بالا و پایین می‌کنند، نیست و به اصطلاح فرنگی‌جماعت، همه چیز در آن “سکرت” است!

خب! در این حرفه، خیلی موضوعات مطرح است که وقتی باز شود، ممکن است مشکل‌آفرین شود و بنابراین داروسازان از قدیم، ترجیح می‌داده‌اندکه راه خودشان را بروند و خیلی هم همه چیز را علنی و عینی نکنند!

این روندها البته در جهان معکوس شده و امروزه شرکت‌ها بسیار شفاف‌تر از قبل، رسانه‌ها را در جریان امور خود قرار می‌دهند، اما در کشورهای جهان سوم، هنوز که هنوز است همه چیز “در گوشی” و چه و چه و چه برگزار می‌شود!

البته ما مراسم و اعطای جایزه نوبل را هم داریم که گاهی در شاخه پزشکی، نوبل دارویی هم داده‌اند؛ مثلا جایزه نوبل در سال ۲۰۱۵ به «ویلیام کمبل»، دانشمند آمریکایی و «ساتوشی اومورا»، دانشمند ژاپنی که هر دو بیولوژیست میکروبی بودند، اهدا شد که توانسته بودند یک روش درمانی جدید و دارویی به‌نام اَوِرمِکتین را کشف کنند که برای مقابله با بیماری‌های انگلی است و… ؛ بگذریم.

برویم به سمت دارو.
گاهی می‌توان برخی از نمایشگاه‌های دارویی را بلاتشبیه با چنان موضوعاتی قیاس کرد و گفت که در حوزه دارو و در سطح جهان مهم‌اند؛ CPHI Worldwide دقیقا یک چیزی شبیه همان ایونت‌ها و فستیوال‌ها و جشنواره‌ها است؛ یک رویداد جهانی برتر در صنعت داروسازی جهان، که به دلیل متحد کردن متخصصان از بخش‌های مختلف زنجیره تامین دارو مشهور شده است.

نمایشگاه و برند CPHI در سال ۱۹۹۰ تأسیس، و بلافاصله به یکی از بزرگ‌ترین و اثرگذارترین نمایشگاه‌ها در چشم‌انداز دارویی تبدیل شد، و شبکه‌سازی، نوآوری و همکاری بین سهام‌داران صنعت را تسهیل کرد.

گفتیم نمایشگاه و برند CPHI در سال ۱۹۹۰ تأسیس، و بلافاصله به یکی از بزرگ‌ترین و اثرگذارترین نمایشگاه‌ها در چشم‌انداز دارویی تبدیل شد، و شبکه‌سازی، نوآوری و همکاری بین سهام‌داران صنعت را تسهیل کرد.

این رویکرد به‌گونه‌ای پیش رفت و به‌حدی بامعنا بود که نمایشگاه سالانه را به مکان‌های مختلف در سراسر اروپا و سایر مناطق بردند و هزاران شرکت داروسازی و غرفه‌دار و شرکت‌کننده از سراسر جهان (درست مثل فستیوال فیلم کن، یا نمایشگاه فتوکنیا) را به خود جلب کرد و روز به روز بر اهمیت‌اش افزوده شد و رونقی فراوان گرفت.

✔️زمینه تاریخی و رشد
از زمان آغاز به‌کار، CPHI شاهد رشدی قابل توجه بوده است. آن ابتدا مراسم افتتاحیه در فرانکفورت آلمان برگزار شد و تعداد کمی از غرفه‌داران و شرکت کنندگان را به خود جلب کرد. اما در طول سال‌ها، آن‌قدر قابل توجه بوده و گسترش و توسعه یافته است، که آدم باورش نمی‌شود.

برای مثال، تا سال ۲۰۰۸، این رویداد میزبان حدود ۱۷۰۰ غرفه‌دار و بیش از ۲۵۰۰۰ شرکت‌کننده از بیش از ۶۰ کشور بود. این روند اما به رشد خود ادامه داد، و با رویدادهای اخیر که بیش از ۲۵۰۰ غرفه‌دار و بیش از ۶۲۰۰۰ شرکت‌کننده در آن حضور داشتند، می‌توان درک کرد که در یک سیر منطقی خلا بسیاری از موضوعات را کم کرده و جایگاهی ویژه‌تر یافته است.

طبعا این افزایش مشارکت، نشان‌دهنده اهمیت فزاینده CPHI به‌عنوان پلتفرمی برای نمایش نوآوری‌ها و تقویت روابط تجاری در بخش داروسازی جهان است.

✔️ساختار رویداد
CPHI Worldwide
شامل طیفی گسترده از رویدادهای فرعی است که تمام جنبه‌های زنجیره تامین دارویی را پوشش می‌دهد:
– P-MEC:
بر ماشین‌آلات و تجهیزات دارویی تمرکز دارد.
– ICSE:
ارائه‌دهندگان برون‌سپاری را با تولید‌کنندگان و کارشناسان خدمات مرتبط می‌کند.
– BioPh:
بخش اختصاصی به بیوداروها و توسعه آن‌ها است.
– InnoPack:
نوآوری‌ها در بسته‌بندی و سیستم‌های تحویل دارو را برجسته می‌کند.

– فرمولاسیون دوز نهایی (FDF) :
تمام جنبه‌های مربوط به فرم‌های دوز نهایی را پوشش می‌دهد.

این رویدادهای مشترک، فرصت‌هایی را برای شرکت‌کنندگان فراهم می‌کند تا جنبه‌های مختلف صنعت را در یک مکان کشف کنند، تجربه آن‌ها را افزایش داده و پتانسیل تجاری را به حداکثر برسانند.

این دقیقا شباهت به همان فستیوال فیلم کن فرانسه هم دارد که چندین بخش را مقرر می‌کنند تا در یک زمان چند جشنواره را (زیر یک چتر و عنوان) با هم برگزار کنند، و نوعی هم‌افزایی صورت بپذیرد.
(در ایران، اما تحمل آدم‌ها کم است و محال است چنین موضوعاتی رخ دهد!)

یکی از اهداف اصلی CPHI، تقویت شبکه در میان متخصصان است. این نمایشگاه به‌عنوان دیگ ذوبی برای رهبران صنعت، مبتکران و تصمیم گیرندگان برای اتصال، به اشتراک گذاشتن بینش و کشف همکاری‌های بالقوه عمل می‌کند. با فضاهای اختصاصی برای جلسات و گفت‌وگوها، CPHI تعاملاتی معنادار را تسهیل می‌کند که می‌تواند منجر به مشارکت استراتژیک شود.

این رویداد همچنین دارای جلسات آموزشی از طریق Pharma Insight Briefings است، که در آن کارشناسان درباره روندهای فعلی، به‌روزرسانی‌های نظارتی و پیشرفت‌های تکنولوژیکی اثرگذار بر چشم‌انداز دارویی مباحثه می‌کنند.

✔️قدردانی از تعالی
رویداد CPHI Worldwide همچنین از طریق CPHI Pharma Awards که نوآوری را از سال ۲۰۰۳ به‌رسمیت می‌شناسد، و برتری در صنعت را جشن می‌گیرد. این جوایز دستاوردهای پیشگامانه را در دسته‌های مختلف مانند توسعه دارو، فرآیندهای تولید، و ابتکارات پایداری برجسته می‌کند. این شناخت نه‌تنها به شرکت‌های فردی افتخار می‌کند، بلکه باعث رقابت و نوآوری در این بخش می‌شود.

در ایران عجیب‌ترین شکل این موضوع را می‌بینیم؛ اولا از دم به همه جایزه می‌دهند! جایزه‌ای را که به همه بدهند، دیگر جایزه نیست! بعد هم به اسپانسرها در همان قوالب جایزه می‌دهند! جل‌الخالق!
این جایزه‌ها طبعا به‌همین‌دلیل یعنی بی‌ضابطه‌بودن اهدا، و تعداد زیاد و کمیت فراوان، دقیقا هیچ ارزشی ندارند.

✔️نتیجه
همان‌طور که CPHI Worldwide برای نسخه‌های آتی خود – مانند رویداد قابل توجه سی و پنجمین سالگرد در میلان در سال ۲۰۲۴ – آماده می‌شود، همچنان با نیازهای در حال تحول صنعت داروسازی سازگار است. با تمرکز بر انعطاف‌پذیری زنجیره تامین و شیوه‌های پایدار، CPHI یک پلتفرم ضروری برای حرفه‌ای‌هایی است که به دنبال پیمایش پیچیدگی‌های تولید و توزیع دارویی مدرن هستند.

تعهد نمایشگاه به تقویت همکاری و نوآوری تضمین می‌کند که برای سال‌های آینده در خط مقدم چشم‌انداز جهانی دارو باقی خواهد ماند.

✔️تکمله ایرانی!
قرار بود (و هنوز هم هست) که امسال برای اولین بار CPHI در ماه دسامبر و در عربستان برگزار شود. (بله عربستان که اساسا صنعت دارو ندارد!) بیش از ۳۳۰ غرفه‌دار هم از زنجیره تامین دارو در منطقه خاورمیانه در آن حضور به‌هم می‌رسانند.

اما خب! قبل‌ترش، در اواسط دهه ۱۳۸۰ قرار بود نمایشگاه CPHI در ایران برگزار شود و در آخرین لحظه، باز هم دست‌های پشت‌پرده با ارسال یک نامه، این مهم را ناکار کردند، می‌دانید کی!؟ همان‌ها که امروز هم… ؛ دست‌شان بشکند!

در واقع شانسی بزرگ را از صنعت داروی ایران، و الگوهای صحیح و به‌روز، گرفتند و ما این‌جا هم به بلای همه‌چیزدانی در صنعت دارو مبتلا شدیم… بگذریم!

در ایران در سال‌های عادی قریب به ۳۰۰ نمایشگاه دارویی برگزار می‌شد که در روزهای همه‌گیری و پاندمی کرونا از تعداد آن‌ها کاسته شد و هر ساله دو سه نمایشگاه (که هنوز جمع برگزاری‌شان به تعداد انگشتان دو دست نرسیده) هم می‌کوشند که با نگاهی به شکل و شمایل، یک نوع CPHI ایرانی باشند برای خودشان، که خب فاصله‌ها آن‌قدر زیاد است و اختلاف‌ها آن‌قدر دامنه‌دار، که مفهوم قیاس را هم “کان لم یکن” می‌کند.

سال‌ها پیش که به فستیوال‌ها می‌رفتیم، جشنواره کن، برلین و… ، نیک می‌دیدیم که اصل ماجرا فراتر از آن بازار و نمایش و چه و چه و چه رقم می‌خورد…
(ما در هر دو حوزه‌ی «فرهنگ» و «سلامت» هنوز خیلی مانده که بدانیم استراتژی برگزاری جشنواره و نمایشگاه چه بوده و چیست!)

این‌که نمایشگاهی در ایران دایر شود و تعدادی هم در آن شرکت کنند، البته که خوب است، سه روز هم بتوان از دایره محدود و بسته شرکت‌ها در آمد و یکدیگر را هم دید، خودش برای خودش خوب است و حداقل “صله رحم” که هست، این‌جا ایران است.

اما خب! این‌که آن رخداد بتواند بدل به رویدادی ارزشمند و تعیین‌کننده در صنعت شود، و احیانا گره‌های کور دارویی کشور را بگشاید و مثلا -خدایی ناکرده- پای برندهای جهانی و دانش روز را به ایران باز کند و… ، (و از گرفتن عکس‌ یادگاری با هم و چشم و هم‌چشمی غرفه‌ی ما بزرگتره و گیفت‌بازی و غیره و ذالک در آید)، خب خیلی خیلی فاصله است.

میان آن یکی که برگزارش می‌کنند تا این یکی که ما گفتیم؛ دهه‌ها فاصله است. برای همین است که عزیزان (به‌ویژه خصولتی‌ها) مدام به CPHI بارسلون و شانگهای و میلان و فرانکفورت و… می‌روند و با کوله‌باری از گیفت و سوغاتی و البته و صدالبته با قراردادهایی متنوع بازمی‌گردند و این‌جا کنار گوش‌شان رغبت نمی‌کنند حتی… بگذریم.

/انتهای پیام/