دوستان گران‌قدر روابط‌عمومی، روزتان گرامی/
بیائید کمی هم‌کلام شویم:
روابط‌عمومی‌ها انصافاً غریب‌اند!
چون بیش از نیمی از شرکت‌ها و روابط‌عمومی‌هایِ داشته و نداشته‌شان، هنوز دوره می‌کنند شب را، و روز را، و هنوز را، و اندر خم یک کوچه‌اند! و هنوزها برایشان جاری است…؛ کو کسی که قدرشان را بداند و وجدان‌شان کند که چه رنجی را بر دوش می‌کشند و از سنگینی این بار هستی، گاه توان «راست‌‌قامت» بودن و ماندن از کف‌شان می‌رود!
دانم‌ودانید که در پشت آن چهره‌های خواهنده و آرام و پر تبسم‌شان، دردی از «میزبانی» هست، که در ناتوانی ادراک‌ها تیر می‌کشد، و گاه آن پشت، یک نفر نمی‌خواهد که «بشود» و نمی‌گذارد که روابط‌عمومی شما بر مشکلی فائق آید و مقبول افتد!
دوستان آدم‌حسابی!
ما را مناسبت‌زده کرده‌اند! هر روز را به یک نام اختصاص داده‌اند تا از موضوعیت آن روز، فی‌الفور بگذرند، بکاهند! اما شما از عنوان‌تان پاسداری کنید، روز شما، روز زنان و مردانِ همیشگی‌است، چون ما زنده به ارتباطیم.
روز روابط‌عمومی، روز فرهنگ‌سازی و آدم‌های حسابی گرامی و مهنا.
فن‌سالاران صنعت داروی کشور
/انتهای پیام/
