نوشتاری از دکتر مجید جزنی: با گسترش روزافزون فناوری در حوزه سلامت، داروسازی جهان در حال تجربه تحولی عمیق است؛ تحولی که به‌واسطه ورود فناوری‌های نوینی چون داروهای زیستی، نانوفورمولاسیون‌ها و سامانه‌های هوشمند دارورسانی رقم خورده است.
این روند می‌تواند فرصتی استراتژیک برای ایران به‌شمار رود تا از جایگاه تولیدکننده ژنریک به بازیگر فناوری‌محور منطقه تبدیل شود.
ورود فناوری‌های جدید به صنعت دارو، تنها میل به حرکت علمی نیست، بلکه یک تصمیم ملی برای ارتقای کیفیت درمان، رشد اقتصادی و جلوگیری از فرار مغزها است.
کشورهایی که زودتر در این مسیر گام گذاشته‌اند، امروز به زمره صادرکنندگان بزرگ داروهای پیشرفته پیوسته‌اند.
در جهان امروز، تسلیح به فناوری‌های رپز دارویی، توانسته مسیر درمان را متحول کند؛ از داروهای زیستی که در درمان بیماری‌های مزمن و خودایمنی کاربرد دارند تا نانوفورمولاسیون‌هایی که امکان هدف‌گیری دقیق‌تر سلول‌های بیمار را فراهم می‌کنند.
این فناوری‌ها، نه‌تنها اثربخشی درمان را افزایش داده‌اند، بلکه موجب کاهش عوارض جانبی و هزینه‌های درمانی نیز شده‌اند.
صنعت داروی ایران با برخورداری از زیرساخت‌های علمی و تجربه چند دهه تولید دارو، اکنون در آستانه ورود به این مرحله است.
همه می‌بینیم که در سال‌های اخیر شرکت‌های ایرانی توانسته‌اند در زمینه تولید داروهای زیست فناورانه گام‌هایی موثر بردارند. اما برای تثبیت این دستاوردها و حضور در بازارهای جهانی، باید زیرساخت‌های فناورانه، سیاست‌گذاری‌های حمایتی و مسیر سرمایه‌گذاری هم تسهیل شود.
اینجا اتصال میان دانشگاه و صنعت، می‌تواند کلید موفقیت در حوزه فناوری‌های دارویی کشور باشد. اگر بستر لازم برای همکاری‌های پژوهشی، حمایت از شرکت‌های دانش‌بنیان و سرمایه‌گذاری‌های جسورانه فراهم شود، ایران می‌تواند به قطب فناوری دارویی منطقه تبدیل شود.
بازارهای منطقه‌ای از جمله خاورمیانه و آسیای مرکزی با کمبود داروهای جدید مواجه‌اند و ایران با ارتقاء فناوری تولید، می‌تواند سهمی قابل‌توجه از این بازارها را در اختیار بگیرد.
ورود به حوزه داروهای با ارزش افزوده بالا، نه‌تنها منجر به افزایش درآمد ارزی می‌شود، بلکه ساختار اقتصاد دارویی کشور را از تولید انبوه کم‌ارزش به سمت نوآوری سودآور سوق می‌دهد.
(البته این مسیر بدون چالش نیست.)
تحقق این هدف، نیازمند اصلاح فرآیندهای مجوزدهی، مشوق‌های مالیاتی برای شرکت‌های فناور، و تدوین نقشه راه ملی در حوزه داروهای پیشرفته است.
تا زمانی که سیاست‌گذاری‌ها، هماهنگ و پایدار نباشد، ورود مؤثر به عرصه فناوری‌های دارویی ممکن نخواهد بود.
ما صنعت دارو را یکی از پیشران‌های اصلی توسعه علمی و اقتصادی کشور می‌دانیم، اگر نگاه به فناوری‌های جدید دارویی به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری راهبردی مطرح شود، و نه صرفاً یک پروژه صنعتی؛ آن‌وقت می‌توان انتظار داشت ایران در دهه آینده به یکی از بازیگران اثرگذار در حوزه داروسازی منطقه بدل شود.
/انتهای پیام/
