یکی از دلایل اصلی افزایش قیمت‌ها، اجرای بند «خ» تبصره ۲ -بند ب تبصره ۳ قانون بودجه ۱۴۰۴ است که منجر به کاهش ۳ میلیارد دلاری ارز ۲۸۵۰۰ تومانی تخصیص یافته برای واردات تجهیزات دارویی و کالاهای اساسی شد.
در هفته‌های اخیر هم، تصمیماتی در سازمان برنامه‌وبودجه و بانک مرکزی برای تبدیل ارز معدود کالاهای مشمول ۲۸۵۰۰ تومانی به ارز ترکیبی (بخشی با نرخ ترجیحی ۲۸۵۰۰ تومان و بخشی با نرخ تجاری ۷۰ هزار تومان) گرفته شده بود.
موضوع مهم اما، تصویب بودجه ۱۴۰۴ با نرخ تسعیر ۵۵ هزار تومانی است. اما طبق جزء ۱-۱ بند «ب» تبصره ۳ همین قانون، مقرر شد کلیه واردات کشور (به‌جز معدود کالاهای اساسی و دارو) با نرخ مرکز مبادله ارز و طلای بانک مرکزی (که در حال حاضر با دلار ۷۰ هزار تومانی محاسبه می‌شود) صورت گیرد.
این امر به وضوح نشان می‌دهد که وقتی کالایی که قبلاً با ارز ۲۸۵۰۰ و ۴۰ هزار تومان وارد می‌شد، اکنون با ارز ۷۰ هزار تومانی وارد شود، هزینه واردات و قیمت فروش آن در بازار به شدت افزایش می‌یابد.
ریشه این داستان، از همان دلاریزه کردن اقتصاد ملی از سال ۱۳۸۶ نشات می‌گیرد!
/انتهای پیام/
