یادداشتی از سیاوش افتخاری: ورود نوو نوردیسک به توافق راهبردی با WHO و تعهد ۵۸ میلیون دلاری برای سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۸، حرکتی هوشمندانه است.
بعد از خروج آمریکا و کاهش کمکها که حدود ۱۵-۲۰٪ از بودجه سالانه WHO میشد، نوو، غول دارویی دیابت و بیماریهای غیرواگیر، با این کار نهتنها آن خلأ مالی را تا حدی پر، که خود را بهعنوان یک بازیگر کلیدی تثبیت میکند.
احتمالاً نفوذشان را در بازارهای نوظهور، بهویژه در حوزه بیماریهای غیرواگیر (تا ۲۰۳۰ که هزینههای جهانیاش به ۷ تریلیون دلار میرسد)، گسترش بدهند.
این سرمایهگذاری هم برندینگ نوو را تقویت کرده و هم دسترسی به بازارهای جدید را تسهیل خواهد کرد.
خروج آمریکا، فضا را برای بازیگران خصوصی مثل نوو باز کرده تا نقشی پررنگتر ایفا کنند.
هرچند این مثل یک شمشیر دو لبه است! کمک مالی به WHO برای پروژههای حیاتی مثل مقاومت ضدمیکروبی و…؛ نفوذ شرکتهای دارویی در سیاستگذاریهای WHO و… را هم در پی دارد و ممکن است نگرانیهایی را درباره اولویتبندیهای تجاری بهجای نیازهای عمومی سلامت ایجاد کند.
/انتهای پیام/