یادداشت/
یادداشتی از حبیب احسنیپور*: محمدرضا ظفرقندی توانست رای اعتماد نمایندگان مجلس را بگیرد و حالا راهی ساختمان ایوانک شده تا بتواند حوزه سلامت را از شرایط بحرانی نجات دهد…
وزیر بهداشت در اولین گام توانست خیلی زود به شکایات جامعه پرستاری پاسخ دهد و قول داده که مشکلات پرستاران ظرف دو هفته آینده با پیگیریهایی که صورت گرفته است، برطرف شود.
ظفرقندی، خبر امیدوارکننده به پرستاران را با پشتوانه تأمین منابع از صندوق ذخیره ارزی گفته است و از این بابت، خیالش راحت است که حرف او، در حد وعده نخواهد ماند.
ماموریت بعدی وزیر بهداشت که جنبه فوریتی دارد، سر و سامان دادن به بازار دارویی کشور است. از بدهی بیمهها و سازمان هدفمندی یارانهها به داروخانهها گرفته تا مشکل نقدینگی صنعت داروسازی کشور، باید در یک اقدام عاجل، مرتفع شود تا بتوان به دیگر موضوعات حوزه سلامت رسیدگی کرد.
اما، ماموریت ویژه ظفرقندی بعد از استقرار در ساختمان ایوانک، تغییرات مدیریتی ضروری است که میتواند شرایط را برای پیشبرد برنامهها و اهداف وزیر بهداشت در سر و سامان دادن به حوزه سلامت؛ فراهم سازد.
وزارت بهداشت هم نقاط تاریکی دارد که باید هرچه زودتر تکلیف آنها روشن شود. این نقاط تاریک را بهراحتی میتوان از لابهلای گلایهها و شکایات تولیدکنندگان و تأمینکنندگان تجهیزات و ملزومات پزشکی در داخل متوجه شد که هرچه فریاد میزنند، صدای آنها شنیده نمیشود!
خرید و تأمین تجهیزات و ملزومات پزشکی مورد نیاز بیمارستانها، بهقدری انحصاری شده که فعالان صنعت تجهیزات پزشکی، فریاد دادخواهی سر برآوردهاند. این در حالی است که در سه سال اخیر، هیچ نشانهای از بهبود شرایط حوزه تجهیزات پزشکی مشاهده نشده است.
شاید بتوان گفت که جایگاه و حوزه تجهیزات پزشکی در بیمارستانها، بسیار مهمتر از صنعت دارو است و جان بیماران بستری، به تأمین تجهیزات و ملزومات پزشکی وابسته است و حتی میتواند سلامت بیماران را تهدید کرده و خدای ناکرده بیمار را به کام مرگ ببرد. بنابراين، ماموریت ویژهتر ظفرقندی در شروع کار بهعنوان وزیر بهداشت دولت چهاردهم، بازگرداندن آرامش به فضای حوزه تجهیزات و دارو است. زیرا، تا زمانی که انحصار باشد، رانت هم هست و رانت؛ عامل عقب ماندگی در حوزه سلامت است.
میدانید که نشانیها هم خیلی سرراست است که بتوان مشکلات فعالان حوزه تجهیزات و ملزومات پزشکی را حل کرد.
*نویسنده و روزنامهنگار حوزه سلامت
/انتهای پیام/