یادداشت/
داروسازان، قراردادهای سازمان‌ها بیمه‌گر را با داروخانه‌ها، ناعادلانه می‌دانند و معتقدند که سازمان‌های بیمه‌ای هر موقعی که دل‌شان بخواهند، مطالبات داروخانه‌ها را پرداخت می‌کنند!
وقتی از ایشان علت این تاخیر را می‌پرسیم؛ می‌گویند در متن قراردادها نوشته شده است:
در صورت تامین اعتبار! و این بخشی مهم از گرفتاری داروخانه‌ها است.
متن رسیده زیر از یکی از داروسازان منتقد است.
آی داروخانه‌دارِ محترم!
آیا می‌دانی که در قراردادِ حماسیِ شما با بیمه‌گران، چه بندِ شاهکاری وجود دارد که هر بار آن را بخوانی، اشکِ حسرت در چشمانت حلقه خواهد زد!؟
بله! همان جملهٔ طلایی: “در صورت تأمین اعتبار…”
یعنی چه؟ یعنی:
“ما سازمان‌های بیمه‌گر، اگر پول داشتیم (که معمولاً نداریم)، شاید پرداخت کنیم! و اگر نداشتیم (که معمولاً نداریم)، لطفاً بروید همان قلکِ روی پیشخوان را بِشکنید و با سکه‌های خُردِ ته جیب‌تان زندگی کنید تا بعد ببینیم چه می‌شود…!”
وضعیت داروخانه‌ها پس از خواندن این بند:
– بیمه‌گر: “اعتبار نداریم، ولی شما دارو را رایگان بدهید!”
– داروخانه: پس پولش رو از کجا بیاوریم؟
– بیمه‌گر: “از فروشِ شربتِ تقویتیِ امید به آینده!”
صحنهٔ پرداخت مطالبات:
داروخانه‌دار با چک‌های برگشتی در دست، پشت درِ بیمه می‌چرخد، و جواب همیشگی را می‌شنود:
“اعتبار نیومده… شاید فردا… شاید هرگز!”
بیمه‌گران در یک نگاه:
– قول می‌دهند مثلِ علی‌بابا!
– پرداخت می‌کنند مثلِ لاک‌پشتِ کندرو!
– و در نهایت می‌گویند: “بروید همان قلکِ خودتان را…!”
نتیجه‌گیری اخلاقی:
اگر داروخانه‌دار هستید و هنوز اعصابِ سالم دارید، احتمالاً یا قرارداد را نخوانده‌اید، یا هنوز به بندِ “در صورت تأمین اعتبار” نرسیده‌اید!
پ.ن: به قولِ قدیمی‌ها:
“بیمه که گفت پول نداره، باور کن! دنبالِ قلک هم که بری، آخرش می‌بینی اون قلک را هم بیمه محترم… بعله!
/انتهای پیام/
