هشدارها را جدی بگیریم/
مهدی ناجی (کارشناس حوزه مالی): بحران نقدینگی در زنجیره تأمین دارو نه فقط یک مسئله مالی برای شرکت‌ها، بلکه یک چالش امنیتی و بهداشتی ملی محسوب می‌شود. ضرورت رفع فوری این بحران را می‌توان از چند زاویه توضیح داد:
۱. بعد سلامت عمومی
- دارو کالای حیاتی است: برخلاف بسیاری از صنایع، کاهش تولید یا توقف در داروسازی به‌معنای تهدید مستقیم جان بیماران است.
- کمبود دارو :افزایش مرگ‌ومیر، افزایش هزینه‌های درمان، و رشد بازار قاچاق و داروهای تقلبی.
به‌عنوان مثال: کمبود آنتی‌بیوتیک‌ها در سال‌های اخیر منجر به افزایش شدید قیمت و نارضایتی اجتماعی شد.
۲. بعد اقتصادی
- صنعت دارو با گردش مالی بزرگ و هزاران شغل مستقیم و غیرمستقیم درگیر است. بحران نقدینگی باعث:
- تعطیلی خطوط تولید و بیکاری نیروی کار متخصص
- زیان انباشته برای شرکت‌ها
- کاهش توان صادراتی (از دست رفتن بازارهای منطقه‌ای) می‌شود.
- اگر امروز نقدینگی تأمین نشود، فردا هزینه احیای خطوط تولید چند برابر خواهد شد.
۳. بعد زنجیره تأمین
- وابستگی به واردات مواد اولیه: کوچک‌ترین اختلال در نقدینگی، ثبت سفارش و واردات مواد اولیه را متوقف می‌کند.
- چرخه طولانی واردات (۳ تا ۶ ماه): اگر نقدینگی امروز تأمین نشود، کمبود دارو ۶ ماه دیگر خود را نشان خواهد داد، ای‌بسا در حال حاضر کمبود دارویی براساس آمار مطروحه به بیش از ۳۰۰ قلم رسیده است.
در واقع، هر ماه تأخیر در تزریق نقدینگی برابر است با چند ماه کمبود جدی در آینده.
۴. بعد اجتماعی و سیاسی
- دارو مستقیماً با رضایت عمومی و امنیت اجتماعی گره خورده است.
- کمبود دارو از جمله مواردی است که به سرعت به بحران اجتماعی و حتی سیاسی تبدیل می‌شود (اعتراضات بیماران خاص، فشار رسانه‌ای، رشد قاچاق).
- دولت‌ها معمولاً صنعت دارو را هم‌ردیف با امنیت غذایی و انرژی به‌عنوان حوزه‌های استراتژیک می‌بینند.
۵. ضرورت اقدام فوری
- این بحران باید در رده «فوری و آنی»و اولویت ملی قرار گیرد.
- حتی چند ماه تأخیر در رفع مشکل نقدینگی، خسارتی ایجاد می‌کند که با هیچ تزریق مالی بعدی به‌سادگی جبران‌پذیر نیست.
- راهکارهای فوری از جمله موارد ذیل:
- پرداخت بدهی بیمه‌ها به شرکت‌های دارویی (اصلی‌ترین گلوگاه نقدینگی).
- تخصیص خط اعتباری اضطراری از سوی بانک مرکزی برای تأمین سرمایه در گردش.
- تسهیل واردات مواد اولیه با ارز پایدار و کاهش بروکراسی تخصیص ارز.
- حمایت هدفمند از تولیدکنندگان کلیدی (داروهای حیاتی و پرمصرف) را مطرح کرد.
سخن پایانی:
رفع بحران نقدینگی در زنجیره تأمین دارو یک ضرورت فوری و غیرقابل تأخیر است، زیرا مستقیماً با جان بیماران، امنیت اجتماعی و اعتبار نظام سلامت کشور، توقف و تعطیلی خطوط تولیدی گره خورده است. در صورت بی‌توجهی، طی ۶ ماه آینده شاهد کمبود گسترده دارو و هزینه‌های چند برابر برای رفع آن خواهیم بود.
/انتهای پیام/
