سویچ را بگردانید، گاز بدهید، مقصد شما جایی در گذشته، یا حتی آینده است/
دکتر وحید ضرابینسب: اگر مثل من و خیلیها نوجوانیتان با ساینسفیکشنها و کتابهای آرتور سی.کلارک و ژول ورن گره خورده باشد، حتما رمان پیشروی «ماشین زمان» شاهکار اچ. جی. ولز را خواندهاید و یا اثر بینظیر آیزاک آسیموف کبیر «سفر شگفتانگیز» را.
اگر نه، حتما فیلم خاطرهساز Back to Future یا همان «بازگشت به آینده» را به یاد دارید. داستان پسر جوانی که با ماشین زمان ابداعیاش به گذشته میرود و بعد از ماجراهایی جالب دوباره به زمان حال که میشود آیندهی آن گذشته، برمیگردد.
حالا ربطش چیست؟ به تازگی پژوهشی جدید در دانشگاه معتبر تورنتو انجام شده که هم گامی بزرگ در تایید عملی «زمان منفی» است و هم یادآور فیلمها و داستانهای سفر در زمان!
فیزیکدانان مدتهاست این تئوری را مطرح کردهاند که زمان میتواند «منفی» باشد، زیرا دیده شده است که فوتونها قبل از ورود به یک ماده، آن را ترک میکنند. ما ممکن است هرگز زمان منفی را تجربه و درک نکنیم، اما برای فوتونهایی که با ماده در تعامل هستند، این یک چیز واقعی است.
شاید کمی نیاز به توضیح باشد: -هرچند دانشمندان این پروژه با فوتونها و ذرات ساباتم سروکار دارند- اما برای درک راحتتر تصور کنید: هزار خودور دقیقا «ساعت ۱۲» وارد یک تونل میشوند. اندازهگیری فیزیکدانان نشان داده است که اولین خودروها ممکن است کمی زودتر از آن، «مثلاً ۱۱:۵۹» از تونل خارج شوند.
آنچه در این پژوهش اثبات شده مثل اندازهگیری سطح مونوکسید کربن در این تونل پس از ورود چند خودروی اول است. دانشمندان متوجه شدند که باید جلوی اعداد و ارقام به دست آمده، یک علامت منفی قرار دهند. چیزی که به تعریف آنها همان زمان منفی است.
دانشمندان از مدتها قبل میدانستند که نور گاهی اوقات میتواند «قبل» از ورود به یک ماده از آن «خارج» شود؛ اما این اثر اغلب بهعنوان یک توهم نوری ناشی از اعوجاج امواج توسط ماده، نادیده گرفته میشد. اما این بار پژوهشگران دانشگاه تورنتو، از طریق آزمایشهای کوانتومی نوآورانه شواهدی ارائه دادند که «زمان منفی» فقط یک ایده تئوریک نیست؛ بلکه یک پدیده فیزیکی مملوس است.
اِفرایم اشتاینبرگ، استاد فیزیک کوانتوم تجربی در دانشگاه تورنتو میگوید: «دیوانهوار به نظر میرسد؛ میدانم! با اینکه اندک زمانی طول کشید، اما آزمایش ما با مشاهده اینکه فوتونها میتوانند باعث شوند اتمها «زمان منفی» را در حالت برانگیخته سپری کنند، به پایان رسید. این موضوع حتی برای خود ما نیز که با فیزیکدانان دیگر صحبت میکنیم یک بحث چالشبرانگیز و دشوار است.»
حال این پرسش پیش میآید: بعد از وقوع عملی سایر پیشبینیهای دنیای سینما، از هوش مصنوعی و رباتهای همهکاره تا دستکاریهای ژنتیکی و مزارع اندام، آیا بهزودی میتوانیم با ماشینزمان به گذشته برگردیم؟ چیزی را تغییر دهیم؟ گمشدهای را بیابیم؟ فردی را بازملاقات کنیم؟ و یا از آن مهمتر: میتوانیم به آینده سفر کنیم؟ با خود ۲۰سال دیگرمان قراری بگذاریم؟ نوهنتیجههایمان را بغل بگیریم؟ و دنیای بعد را لمس کنیم؟
اگر شد و به ما قد داد، به کجا خواهیم رفت!؟ چه خواهیم کرد!؟
/انتهای پیام/