زندگی تلخ، زندگی شیرین!

تجربه احساسات…/

نوشتاری از تارا رضوانی: نادیده گرفتن احساسات یا سرکوب آن‌ها می‌‌تواند پیامدهای منفی زیادی در پی آورد، چرا که احساسات، بخشی طبیعی و ضروری از تجربه‌های انسانی است و نقشی مهم در سلامت روانی و جسمانی ایفا می‌‌کند.

بگذارید کمی عقب برگردیم!
کودکی نقشی بنیادین در شکل‌‌گیری نحوه‌‌ی مدیریت و ابراز احساسات افراد دارد. در این دوران، تجربیات و محیط خانوادگی، هر دو می‌توانند به‌شدت بر نحوه‌‌ی ارتباط با احساسات اثر بگذارند.

وقتی که در دوران کودکی احساسات فرد سرکوب یا نادیده گرفته می‌‌شود، این الگوهای رفتاری به بزرگسالی هم منتقل ‌شده و می‌تواند مشکلاتی مانند عدم توانایی در ابراز احساسات یا اختلالات عاطفی ایجاد کند.

افراد ممکن است به دلایلی مختلف مانند ترس از قضاوت، نگرانی از آسیب زدن به روابط یا عدم اعتمادِ به‌نفس یا احساسِ شرمندگی، احساسات خود را سرکوب کنند.

سرکوب احساسات هم ممکن است در کوتاه‌‌مدت به نظر مفید آید، زیرا خب به‌هر حال، از بروز تعارضات جلوگیری می‌‌کند.

اما سرکوب احساسات در درازمدت است که سرانجام خودش را بروز می‌دهد و شگفتا که می‌‌تواند به مشکلاتی مانند اضطراب، افسردگی یا اختلالات رفتاری هم منجر شود، و ای‌بسا که فشارها و تنش‌‌های روانی و درونی در پی آورد؛ و حتی ممکن است به مشکلات جسمانی بینجامد.

بله! این دقیقا همان نقطه دلشوره و رسیدن به موقعیتی است که بازیابی و برگشت را سخت می‌کند، که روابط اجتماعی و تعاملات را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.

چند جنبه از تأثیر سرکوب احساسات بر اجتماع؛ کاهش ارتباطات عاطفی، افزایش تنش‌های اجتماعی، ناتوانی در ایجاد تغییرات اجتماعی، و افزایش اضطراب و خشم است.

برای جلوگیری از سرکوب احساسات، بهتر است که احساسات خود را شناسایی کرده و آن‌‌ها را به شیوه‌‌ای سالم و مناسب، ابراز و بیان کنیم؛ روش‌هایی مانند گفت‌وگو، مشاوره گرفتن، تمرین مراقبه و یا حتی نوشتن و قلمی کردن احساسات می‌‌توانند به مدیریت موضوع کمک کنند.

این کارها نه‌تنها به بهبود سلامت روانی و جسمانی کمک می‌کنند، بلکه روابطی سالم‌‌تر و رضایت‌مندی‌ بیش‌تری هم برایمان به ارمغان می‌‌آورند.

متخصصان سلامت روان در این زمینه به افراد کمک می‌‌کنند تا احساسات‌شان را بشناسند و به‌جای سرکوب، آن‌ها را به شیوه‌‌ای سالم‌تر مدیریت و ابراز کنند.

خانم‌ها و آقایان عزیز!
نقش متخصص سلامت روان در این زمینه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
تشخیص الگوهای ناسالم
آموزش به ابراز احساسات سالم
مدیریت اضطراب و استرس
مواجهه با احساسات منفی.

/انتهای پیام/