یک یادداشت اتفاقی/
یادداشت اتفاقی: در پایان مطلب قبلی (بخش ۲ دوران یکسان‌سازی) ناخودآگاه به مفهومی از تعارض منافع هم اشاره شد!
چرا باید رئیس اسبق سازمان غذاوداروی کشور جوش فلان موسسه تشریفاتی را بزند که حتما از فلان هلدینگ بزرگ دارویی بابت حضور در نمایشگاه، n میلیارد حق اسپانسری بگیرند!؟ اصرار کند، دستور به اخراج روابط‌عمومی را صادر کند! به مدیرعامل مربوطه فشار بیاورد تا پول بی‌زبان مردم از بنگاه عمومی به جیب شخصی افرادی برود که کسی را در مصدر امور دولت دارند!؟
بله! تعارض منافع، یعنی بریدن دست کسانی که دست در جیب ملت کرده‌اند و بر سمت‌هایی نشسته‌اند که حق‌شان نیست، مردم ایران احترام دارند و نباید به چنین افرادی اجازه صدارت مجدد داد خداوکیلی.
/انتهای پیام/
