ژانت سلیمانی، (داروساز): این روزها تنور انتخابات سازمان نظام پزشکی گرم شده است و این را به‌خوبی می‌دانیم که انتخابات، ابزاری است که جامعه تحت پوشش می‌تواند از طریق اثرگذاری در نتیجه آن، بر سرنوشتی که برایش رقم زده می‌شود تاثیرگذار باشد.
در ابتدا به سرنوشت کنونی جامعه داروسازی می‌پردازم؛ و می‌پرسم آیا حضور و رای ما داروسازان در این انتخابات، می‌تواند تغییری در جهت بهبودی سرنوشت‌مان را رقم بزند؟
سوال این‌است که مگر وضعیت داروسازان چگونه است!؟
و پاسخ من را در هفت بند (به‌شکل توصیف این روزگار) می‌توانید بخوانید.
۱.مسیر ارتقای جایگاه داروساز در چرخه سلامت کشور با مسیر ارتقای جایگاه داروساز در کشورهای پیشرو (تغییر رویکرد فروش‌محور به خدمات‌محور در داروخانه‌ها) هم‌سو نیست!
۲. از وقتی آیین‌نامه‌های تاسیس داروخانه ابلاغ شده‌اند؛ به‌جای بهبود وضعیت حرفه داروسازی، منجر به پیچیدگی، گسترش و شدت گرفتن بیشتر مشکلات شده‌اند!
۳. با اتخاذ سیاست‌های ناکارآمد و غیرمسئولانه از سوی دولت، جامعه داروسازی کشور با بحران نقدینگی برای چرخه دارو رودررو شده است!
۴.رای اخیر دیوان عدالت اداری، موجب ناامیدی و سرخوردگی در جامعه داروسازی کشور شده است!
۵. با بروز و شدت گرفتن تعرضات و مداخلات غیرمسئولانه، آینده حرفه داروسازی به‌ویژه در سطح عرضه با تهدیدهایی رودررو شده است (موضوع داروخانه‌های زنجیره‌ای، پلتفرم‌ها و…).
۶. به قراردادهای یک‌سویه سازمان‌های بیمه‌گر نگاه کنید؛ عملا حیات اقتصادی داروخانه‌ها و تامین دارو برای بیماران را با مشکلاتی جدی مواجه کرده است!
۷.دیگر از «آینده‌ی امیدبخش» حرف زدن برای جامعه داروسازی به‌ویژه داروسازان جوان، مثل یک رویا شده است! در حالی‌که ما با رشد روزافزون تعداد فارغ‌التحصیلان این رشته طرف هستیم.
…و مواردی دیگر که سبب شده خبرهای حوزه دارو و داروسازی در این سال‌ها، سرتیتر اخبار حوزه سلامت باشند.
خیلی سر راست!
آیا سازمان نظام پزشکی؛ به‌عنوان سازمان غیردولتی با اختیارات قانونی که از سوی مجلس به آن تفویض شده است، در راستای هدف سازمانی‌اش؛ که بهبود و اصلاح امور پزشکی (در مفهوم کلی حرفه‌های پزشکی) است؛ تا کنون اقدامی موثر و بایسته در بهبود وضعیت جامعه داروسازی انجام داده است؟
آیا ۴۰ سال عضویت جامعه داروسازی در سازمان نظام پزشکی کافی نبود تا قانون ۱۳۳۴ که در آن داروخانه را موسسه‌ای پزشکی دارویی برای فروش دارو تعریف کرده است، بازنگری شود؛ آن‌هم با وجود نقش بی‌بدیل داروساز در چرخه سلامت؟!
بدون شک این بازنگری اگر در طی این ۴۰ سال صورت می‌پذیرفت، می‌توانست اثراتی شگرف در جلوگیری از بروز مشکلات روزافزون جامعه داروسازی بگذارد و به بهبود سرنوشت آن یاری رساند.
اما ای‌بسا که تعلل و بی‌توجهی‌هایی بوده، که آن‌هم می‌تواند ناشی از تفکراتی باشد که این بازنگری و ارتقای جایگاه داروساز را خلاف منافع خود تشخیص داده‌اند!
عزیزان!
بیایید نشان دهیم که ما داروسازان نسبت به سرنوشت خود بی‌تفاوت نیستیم و حق رای خود را ارزان نمی‌فروشیم.
یا شرکت در انتخابات را تحریم کنیم یا رای‌مان را به کسانی بدهیم که یقین داریم برای رفع مشکلات و معضلات جامعه داروسازی و بهبود سرنوشت آن‌ها در انتخابات نامزد شده‌اند. همین.
/انتهای پیام/
