قرار و مدار در آغاز سال/
دکتر رضا روستایی: برای همه ما اعتمادسازی و اعتماد کردن، یک ارزش بسیار بزرگ است؛ و این مهم بر نمی‌آید مگر به ممارست و جدیت و پشتکار و ایمان.
برای همین برای من به‌عنوان مدیرعامل شرکت داروسازی زاگرس فارمد پارس این یک فرض مهم و مسلم است که در کنار ایجاد زمینه‌ای برای بهره‌وری و افزایش راندمان در کسب‌وکار و گردش کارخانه، گزارشی واقعی و ارزشمند هم به سهامداران عزیز و آن‌هایی که ما را شایسته اعتماد خود دانستند، بدهم؛ و از اهداف ترسیم شده، سوددهی، روندها، شاخص‌های مالی و… بگویم و آسایش خاطر ایشان را فراهم آورم.
خدا را شاکرم که در طول مدت یک سال و چند ماهی که در خدمت این مجموعه معظم هستم، همدل و همراه کارگران عزیز بوده‌ام و نظر مساعد سهامداران گرامی را هم در حد بضاعت خود کسب کرده‌ام.
در هر دو مسیر، ما با همفکری و هموندی با همکاران‌مان نسبت به جاری‌سازی استانداردهایی که مد نظرمان بوده، اقداماتی شایسته صورت پذیرفته و اکنون درباره مجموعه‌ای سر پا و سر حال حرف می‌زنیم.
همان‌طور که مستحضرید؛ تحقق بودجه سود، راه را برای ارتقای کیفی، کمی و مسائل توسعه‌ای هموار می‌کند؛ و ما هم به حول‌وقوه الهی، مسیرها را با بیشترین بهره‌وری در رسیدن به چشم‌اندازها طی کرده‌ایم و برنامه‌هایی برای گام‌های بعدی در سال ۱۴۰۳ داریم، زیرا پتانسیل و ظرفیت‌ها را شناخته‌ایم.
بنابراین برای زاگرس فارمد پارس در راه و مسیر پیشاروی، و بالقوه روزهایی خوب را پیش‌بینی می‌کنم.
اما راستش این‌است که سایر مجموعه‌ها و شرکت‌های تولیدکننده‌ی دارو در طول سال گذشته با مشکلاتی روبه‌رو بودند که اگر فکری به حال آن معضلات نشود، ممکن است به بخش‌های مولد و موزون دیگر هم آسیب برساند.
مهم‌ترین موضوع به اعتقاد بنده تامین منابع مالی برای خرید مواد اولیه و سرمایه در گردش است که عمده شرکت‌ها با چالش‌هایی مهم در این حوزه روبه‌رو بودند و هنوز هم هستند. چرا که عدم اعطای تسهیلات بانکی در این برهه، می‌تواند آسیب‌هایی جبران ناپذیر برای بخش‌های مختلف تولید دارو و به‌دنبال آن برای مصرف‌کنندگان و مردم عزیز کشورمان در پی آورد.
تصمیم‌گیرندگان حوزه پولی و بانکی باید که حساب تولیدکنندگان دارو را از سایر بخش‌های صنعت جدا کنند و واقعا با همان دید کالا و محصول استراتژیک به آن بنگرند و چتر آبادانی را در همه عرصات آن بگسترانند.
ما تافته جدا بافته نیستیم و دقیقا مصداق چو عضوی به درد آورد روزگار… ؛ هستیم و مطمئنا سهل‌نگری در این عرصه، دامن‌گیر کل صنعت می‌شود و باید اقدام کرد و اقدامات خوب انجام داد.
یکی‌اش همین ارائه تسهیلات ارزان و وام‌های با سود پایین است که سبب می‌شود تولیدکننده، نفسی به‌راحتی بکشد و با آسودگی کارش را پیش ببرد و خیر این عمل، به سهولت در دسترسی بیشتر و ارزان‌تر دارو برای مردم بینجامد.
قطعا همه بزرگان و مسئولان گرامی هم مستحضرند که در این مقطع، صنعت دارو به کمک فوری برای احیای زیرساخت‌های تولیدی و تامین سرمایه در گردش برای خرید مواد اولیه مورد نیاز خود دارد.
البته که راه‌هایی مختلف برای تامین این منابع وجود دارد که علاوه بر تسهیلاتی که از طرف صندوق‌ها و بانک‌ها قابل اعطاست، می‌توان به نگاه توسعه‌ای در هلدینگ‌های بزرگ دارویی کشور اشاره کرد که به شکل‌های مختلف، از جمله چاپ و انتشار اوراق و سایر روش‌های غیر بانکی به مجموعه‌های تابعه خود یاری رسانند و در تامین مواد اولیه و سر پا ماندن صنعت، چون دم مسیحایی عمل کنند و فرصت تنفس برای صنعت بخرند.
حتی می‌توان این انتظارات را شامل سرمایه گذاری سایر بخش‌هایی که نقدینگی دارند کرد؛ و ذی‌نفع مشترک را به میدان فراخواند.
امر اصلاح زیرساخت‌ها و تامین سرمایه در گردش می‌تواند با مشارکت صندوق‌ها در قالب طرح‌های دانش‌بنیان و نوآورانه هم محقق گردد.
به بحث تغییر نرخ ارز هم باید اشاراتی کرد. خب! این اتفاق در طول سال گذشته، سبب افزایش قیمت تمام شده و عدم توان رقابتی در امر صادرات شد.
اتفاقا نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت است این است که تولیدکنندگان به دنبال ارز ارزان‌قیمت نیستند و تنها چیزی که مطالبه آن‌هاست، ثبات نرخ ارز است. زیراکه به‌شدت این موضوع بر روی قیمت تمام شده آن‌ها و حفظ بازارهای صادراتی اثرگذار است.
تغییر نرخ ارز در بازار داخل، سبب شده نرخ و قیمت مواد اولیه در طول یک سال چندین مرتبه دستخوش تغییر شود که این موضوع سبب افزایش بهای تمام شده و به دنبال آن افزایش قیمت محصول نهایی می‌شود.
راهکار کنترل این موضوع نیز به زعم بنده، آزادسازی و تک نرخی شدن قیمت ارز است؛ آن‌هم با رعایت تمامی جوانب امر. تا هم جلوی رانت و فساد چند نرخی بودن گرفته شود و هم شرکت‌ها بتوانند با برنامه‌ریزی درست، سیاستی واحد را در راستای حفظ بازار داخل و تامین آن و ورود پر قدرت به بازارهای صادراتی را ایفا کنند.
سیاست‌گذاری در امر صادرات، نکته‌ای دیگر است که با نوسانات نرخ ارز همخوانی ندارد و واقعا امکان برنامه‌ریزی برای صادرات را به شدت غیرممکن می‌کند و باید با ثبات در نرخ ارائه شده به تولیدکنندگان، جهت تامین مواد اولیه به حفظ و تحکیم بازارهای صادراتی و حمایت از بازارهای داخلی و تامین به‌موقع و با قیمت مناسب اقدام کرد.
کیست که نداند چالش‌های عمده صنعت دارو در سال ۱۴۰۲ عدم تامین سرمایه در گردش برای امر تولید، عدم ثبات نرخ ارز و عدم وجود نقدینگی مورد نیاز جهت بازسازی و به‌روزرسانی دستگاه‌ها و ماشین‌آلات تولیدی بود؟
تعارف که نداریم! بسیاری از دستگاه‌ها و ماشین‌آلات تولیدی به‌دلیل قدیمی بودن، مستهلک شده و یا با ظرفیت اندک فعالیت می‌کنند که نیاز به اورهال فوری آن‌ها و یا خرید دستگاه‌های جدید جهت جایگزینی آن‌ها به‌شدت حس می‌شود و این موضوع مانند شمشیر داموکلس بر سر صنعت دارووی کشور کاملا مشهود است. از بزرگان صنعت بپرسید، خواهند گفت.
اکنون و خیلی ساده، چه چیزی می‌تواند به افزایش تولید و تامین نقدینگی شرکت‌های دارویی کشور کمک کند؟
من عرض می‌کنم؛ امر خطیر صادرات.
صادرات یکی از مواردی است که هم می‌تواند نقدینگی و ارز مورد نیاز را وارد کشور کند و هم باری بزرگ را از روی سیستم بانکی بابت اخذ تسهیلات بر‌دارد. البته و باز هم در این زمینه، باید در وهله نخست نرخ ارز با ثبات باشد تا تولیدکنندگان بتوانند با برنامه‌ریزی درست در بازارهای صادراتی حضور یابند و واحد بازاریابی و صادرات شرکت‌ها، پر کارترین واحد تولیدکنندگان شود؛ و استمرار حضور در بازارهای صادراتی هم بسیار مهم و حائز اهمیت است؛ که آن‌هم باید لحاظ کرد.
برای آغاز صادرات مداوم و متمادی بهتر است مشوق‌هایی از طرف دولت به تولیدکنندگان اعطا شود که قطعا با ثبات قوانین صادرات و ثبات نرخ ارز، استمرار حضور در بازارهای صادراتی را به ارمغان خواهد آورد و بهره آن، آسایش و راحتی خیال مسئولان از صنعت و آرامش مردم عزیزمان خواهد بود.
ما برای مجموعه خودمان (زاگرس فارمد پارس) برنامه‌ریزی کرده‌ایم، طرح‌هایی جدید داریم و روی بسیاری از موضوعات هم مطالعه کارآمدی بیشتر صورت گرفته و به دلیل احترامی که نزد صاحبان صنایع داریم، امورات‌مان را با شیبی ملایم و صعودی می‌گذرانیم و در بخش‌هایی بهبود هم خواهیم بخشید. این طبیعی‌است.
طبیعی‌است که به اهداف ترسیم شده در بودجه سال آینده فکر کنیم و در راستای تحقق شعار سال حرکت کنیم و همواره در اندیشه تامین منافع سهامداران و ذی‌نفعان‌مان گام برداریم.
صنعت داروی کشور از همین موضوعاتی که شمرده شد، رنجور است و باید برای کلان آن گیوه‌ها را کشید و مردانه پای کار آمد و در همین سال جدید کارسازی و نوسازی را در دستور کار برد و حرکت کرد. آن‌وقت قطعا حال همه صنعت خوب و خوب‌تر خواهد بود.
/انتهای پیام/
