اندر حکایت اولین نشست خبری ظفرقندی/
یادداشتی از حبیب احسنی‌پور: اولین نشست خبری وزیر بهداشت دولت چهاردهم، به بهانه «روز خبرنگار» و پاسداشت جایگاه رسانه در اطلاع رسانی به‌ویژه در حوزه سلامت برگزار شد.
حضور تعدادی از معاونان و مدیران ارشد وزارت بهداشت در محل برگزاری کنفرانس خبری، حکایت از یک برنامه پر بار و احتمالا پر سر و صدا داشت. اما، وقتی پایان نشست از سوی مسئولان برگزاری برنامه اعلام شد؛ گویی آبی سرد بر سر خبرنگارانی ریخته شد که یک سال برای چنین برنامه‌ای، لحظه‌شماری می‌کردند!
نشست خبری را وزیر بهداشت آغاز کرد و بعد از آن، نوبت به پرسش‌وپاسخ با خبرنگاران رسید که با توجه به تعداد زیاد سوالات، دوستان وزارت تصمیم گرفتند بر اساس قرعه‌کشی (بله؛ قرعه‌کشی!)، به خبرنگاران برای طرح سوال از وزیر بهداشت، نوبت بدهند.
نکته!
حدود یک سال بعد از روی کار آمدن تیم دولت چهاردهم، مهم‌ترین انتظار رسانه‌ها از وزارتخانه‌های مربوطه، ارائه گزارش عملکرد یکساله بود (به‌ویژه این‌یکی که خیلی به آن امید می‌رفت!) که هیچ گزارشی ارائه نشد و رویکرد سخنان وزیر هم حول محور جنگ اخیر و…، می‌چرخید. حالیاکه انتظار می‌رفت از مشکلات و چالش‌های وزارت بهداشت، برنامه‌ها، سیاست‌ها و…، سخن به میان آید.
وزیر بهداشت، هدف از برگزاری این نشست را قدردانی از خبرنگاران و مرور مسائل حوزه سلامت دانسته و گفت:
این نشست فرصتی است برای پاسخ به پرسش‌ها و دریافت پیشنهادها، زیرا ارتقای سطح سواد سلامت بدون مشارکت رسانه‌ها امکان‌پذیر نیست…!
این صحبت‌های ابتدایی زیبای وزیر در همین کلمات خلاصه شد، و ایشان به آنچه خود طرح موضوع کرده بود، عمل نکرد و رسانه‌ها با دریایی از سوالات مهم، نشست را به پایان برده و به سمت سالن غذاخوری رفتند!
آقای وزیر!
اولین نشست خبری شما بعد از یک سال وزارت، در خور شأن و جایگاه خبرنگاران نبود، چرا که قرعه هم خوب از آب در نیامد و سوالاتی مطرح شد که حداقل دغدغه رسانه‌های سلامت‌محور نبود.
انتظار داشتیم شما یک گزارش جامع و کامل از آنچه در این یک سال در وزارت بهداشت انجام داده‌اید، بگوئید و بعد از آن هم، زمان نشستن خود بر روی صندلی مصاحبه را، قدری طولانی‌تر کنید، زیرا، یک ساعت پرسش و پاسخ برای انبوهی از سوالات خبرنگاران، کافی نبود.
جناب وزیر!
بهتر بود اجازه می‌دادید خبرنگاران، شما را قدری به نقاط ضعف این دستگاه آشنا می‌کردند، ای‌بسا که به نقاط قوت حوزه سلامت هم بهتر پی می‌بردید.
با یک ساعت نشستن بر روی صندلی پرسش و پاسخ با خبرنگاران، نه تنها هیچ خروجی مثبتی برای وزارتخانه کسب نکردید که باعث شدید نگاه برخی رسانه‌ها به وزارتخانه شما، تغییر کند (دقیقاً) و قید تعامل با حوزه سلامت را هم بزنند. چرا که نیاز بوده سوال‌ها پرسیده و افکار عمومی دیده شوند، اما شما اجازه ندادید و زود جلسه را به پایان بردید.
آقای دکتر!
شوربختانه بد نشستید روی صندلی پرسش و پاسخ با خبرنگاران!
/انتهای پیام/
