زیرساختهای لازم را بشناسیم/
مهدی ناجی، (کارشناس حوزه مالی): سرمایهگذاری در تولید دارو در ایران با شرایط تورمی فعلی نیازمند ایجاد و تقویت زیرساختهایی ویژه است که بتواند چالشهای ناشی از تورم، تحریمها و نوسانات اقتصادی را مدیریت کند. در ادامه، مهمترین زیرساختهای لازم برای این بخش مورد بررسی قرار میگیرد.
۱. زیرساختهای اقتصادی و سیاستی
* ثبات قیمت ارز و مواد اولیه:
– ایجاد مکانیسمهای تخصیص ارز ترجیحی برای واردات مواد اولیه دارویی
– ذخیرهسازی استراتژیک مواد اولیه اساسی برای جلوگیری از اختلال در تولید
* حمایتهای دولتی:
– معافیتهای مالیاتی برای تولیدکنندگان داروهای اساسی
– پرداخت یارانه به مواد اولیه دارویی یا انرژی مصرفی در تولید
* قوانین شفاف:
– تسهیل مقررات واردات مواد اولیه و ماشینآلات دارویی
– تضمین قیمتگذاری عادلانه برای محصولات دارویی داخلی
۲. زیرساختهای مالی و بانکی
* تسهیلات مالی ویژه:
– اعطای وامهای کمبهره بلندمدت برای توسعه خطوط تولید دارو
– انتشار اوراق مشارکت خاص صنعت داروسازی
* پوشش ریسک تورم:
– استفاده از قراردادهای شاخصبندیشده به تورم برای فروش داروها به دولت یا بیمهها
* جذب سرمایه خارجی:
– تشویق سرمایهگذاری مشترک با شرکتهای بینالمللی در حوزه داروهای ژنریک و بیوتکنولوژی
۳. زیرساختهای فناوری و تولید
* توسعه فناوریهای پیشرفته:
– سرمایهگذاری در تولید داروهای بیوسیمیلار و ژنریک با فناوری بالا
– راهاندازی خطوط تولید استریل و مطابق با استانداردهای GMP
* تحقیق و توسعه (R&D):
– افزایش بودجه پژوهش در حوزه داروهای جدید و کاهش وابستگی به فرمولهای خارجی
– همکاری با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برای تولید دانش فنی بومی
* انرژی پایدار:
– استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر (مانند خورشیدی) برای کاهش هزینههای تولید در بلندمدت
۴. زیرساختهای لجستیکی و زنجیره تأمین
* تنوعبخشی به تأمینکنندگان:
– ایجاد ارتباط با تأمینکنندگان مواد اولیه از چندین کشور برای کاهش وابستگی
* حملونقل و انبارداری:
– توسعه سردخانهها و انبارهای مجهز برای داروهای حساس به دما
– بهبود شبکه توزیع دارو برای کاهش هزینههای واسطهگری
۵. زیرساختهای نیروی انسانی
* آموزش تخصصی:
– تربیت نیروی انسانی ماهر در حوزههای داروسازی صنعتی، کنترل کیفیت و بیوتکنولوژی
* جلوگیری از فرار مغزها:
– طراحی سیستمهای پرداخت متناسب با تورم و ارائه مزایای رقابتی به متخصصان
۶. زیرساختهای بینالمللی
* عبور از تحریمها:
– استفاده از مکانیسمهای مالی جایگزین (مانند مبادلات پایاپای یا رمزارزها) برای واردات مواد اولیه
* صادرات دارو:
– توسعه روابط تجاری با کشورهای همسایه و بازارهای هدف برای افزایش درآمد ارزی
۷. زیرساختهای نظارتی و امنیتی
* نظام قیمتگذاری شفاف:
– تعیین قیمتهای تضمینی برای داروهای اساسی توسط دولت
* مبارزه با قاچاق دارو:
– تقویت نظارت بر مرزها و بازار داخلی برای جلوگیری از ورود داروهای قاچاق
۸. همکاریهای بینبخشی
* اتحادیههای صنفی قدرتمند:
– ایجاد اتحادیههای تولیدکنندگان دارو (سندیکاها)برای lobbying در سیاستگذاریها
* همکاری دولت/ بخش خصوصی:
– اجرای طرحهای PPP (مشارکت عمومی/ خصوصی) برای توسعه زیرساختهای دارویی
- نتیجهگیری
تولید دارو در ایران با شرایط تورمی نیازمند یک برنامه جامع چند بعدی است که شامل:
حمایتهای مالی و ارزی دولت
توسعه فناوریهای بومی
تقویت زنجیره تأمین پایدار
و همکاری با بازیگران بین المللی میشود.
با اجرای این راهکارها، میتوان علاوه بر شکلی از خودکفایی در داروهای اساسی، حتی به صادرات نیز اندیشید.
/انتهای پیام/