چهره این ماه/
مهندس علی مقدسیراد: چهره ماه فن‌سالاران در اسفند ماه، فقط به‌خاطر رسیدن به رقم فروش ۲۷ هزار میلیارد تومانی انتخاب نشده است، بلکه او شخصی است که برای سومین مرتبه (دی 1403) وارد بزرگ‌ترین شرکت توزیع و پخش داروی کشور شده، و هیچ نگرانی هم از بابت حرف‌وحدیث‌ها نداشته، چرا که مثل همیشه دستش پر از برنامه‌های جذاب و خوب بوده است. ایشان کمی قبل‌تر هم مدیرعاملی دو شرکت اول و بزرگ پخش دارویی کشور را برعهده داشت.
مهندس علی مقدسیراد، مدیرعامل فعلی شرکت توزیع داروپخش چهره ماه فن‌سالاران در آغاز سال 1404 است. او را از آن روزها (میانه دهه ۱۳۹۰) که معاونت مالی شرکت داروسازی اکسیر، و کنار دکتر وزیری بود، می‌شناسم.
تصویری که از همان زمان به شما درباره کاراکتر خودش به‌دست می‌داد، امروز هم کماکان همان تصویر را به‌دست می‌دهد. از آدم‌هایی است که با ارتقا و گرفتن «سمت»، خودشان را گم نمی‌کنند و عوض نمی‌شوند، و بسیار هم قابل احترام‌اند؛ آن‌هم در یک مسیر این‌طوری، وسط تخصص، تعهد، مناسبات مالی کلان، تصمیمات مهم، شستا، تی‌پی‌کو، اکسیر، توانمندی، تغییر، فشارهای بالادستی، ملاحظات، هجرت، توزیع داروپخش و هزار داستان دیگر و قس علی هذا…
آقای مقدسیراد، در طول هفت، هشت سالی که من می‌شناسمش، حتی یک نفر از خانواده و کس‌و‌کار خودش را وارد شرکت‌هایی که مدیرعامل‌شان بود، نکرده و از این نظر جزو اندک مدیران عامل نمونه این صنعت است. می‌بخشید که چنین موضوعی بدیهی را وارد یک ساختار معرفی می‌کنم! گاهی نشانه‌ها، خود گویای بسیاری از مسائل پشت پرده است؛ و اصلا برخی افراد از بعضی نهادها را می‌شناسم که به‌جای تشویق به کار، مدام گوشی دست‌شان است تا خویش و خویشاوند خود را به زور وارد سازمان و نهاد و شرکتی کنند! از این باب بود که آن را یک ویژگی فرض کردم. نظام اداری ما، از این افراد فشاری کم لطمه ندیده است.
مقدسیراد از معدود اهالی صنعت دارو است که “فرهنگ سازمانی” را هم خوب درک می‌کند و در شرکت‌هایی که بوده، دیسیپلین لازم را حاکم کرده است. در کشوری که مدام به‌دلیل مشکلات مالی و اقتصادی، و به‌دلیل همان توصیه‌های آدم‌های نامربوط؛ رفتارهای ارزشمند اداری -و با عرض معذرت، حتی تشخص- در حال ذوب شدن و از بین رفتن است، مدیرعاملی که وسط معرکه، درکی از این موضوعات دارد و در حد مقدورات از خاستگاه حرفه و استاندارهایش کوتاه نمی‌آید، نعمت است.
توزیع داروپخش همچنین در (بهمن 1403) و در بزنگاه جدال انجمن داروسازان ایران با سازمان تامین اجتماعی (و تعمیم یافتن موضوع به تی‌پی‌کو و شرکت‌های پخش، و زوم شدن روی همین توزیع)، درست در ماهی که مدیرعامل جدید، مسئولیش را آغاز کرده و شرکت را به سمت احیا سوق می‌داد، درگیر اتفاقی شد که هیچ گناهی هم در آن نداشت.
منهای اقدام خرقِ عادت گونه‌ی مدیرعامل تی‌پی‌کو که دست از محافظه‌کاریِ روال مدیران پیشین محافظه‌کار صنعت دارو، برداشت و از حوزه استحفاظی خود مجدانه دفاع کرد و سرانجام هم پرونده این منازعه و آتش زیر خاکستر آن‌را بست، مقدسیراد دخالتی در امور نکرد، و نقش خود را به‌درستی ایفا کرد و همراهی‌اش با منویات دکتر نادری علیزاده قابل تمجید بود. خب! این ماجرا کم‌هزینه هم نبود، و اما در نهایت به خیر گذشت.
شرکت‌های پخش، فصل مشترک صنعت دارو و داروخانه‌های کشور هستند، و زعمای تی‌پی‌کو و شخص مقدسیراد خوب دانست که اینجا باید خیلی دقیق عمل کند تا آسیبی به هیچ‌کدام از طرفین این ماجرا -و کلا مارکت دارو- وارد نشود. او برای هر واحد داروخانه احترامی ویژه قائل شد و تعامل را تعریف کرد؛ و شرکت معظم توزیع داروپخش را از این هوای پر فشار به‌سلامت عبور داد؛ و یا شاید بهتر باشد بگوئیم با مدیریت مدیرعامل تی‌پی‌کو به‌سلامت عبور دادند.
اساسا مدیریت فعال، بر یک بنگاه چند وجهی این‌طوری، خودش یک هنر است. فکرش را بکنید؛ شما 1500 تن نیروی متخصص انسانی دارید، 24 مرکز توزیع در سراسر کشور (که قرار است در سال جدید، 3 مرکز جدید هم به آن اضافه شود)، و در لحظه، باید بخشی مهم از صنعت پخش و توزیع دارو را راهبری کنید و تصمیم‌های درست آنی بگیرید.
سابقه‌ی فعالیت‌های او نشان می‌دهد که مانند رفتار آرام و با طمانینه‌ای که دارد، در تصمیم‌سازی‌ها هم غالبا موفق عمل کرده است. این‌ها را ما با همین خروجی‌های اعلامی شرکت می‌گوئیم که هر ماه به آمار خود می‌افزاید. بنگاه پولساز -و البته در رصد رسانه‌ها و سازمان بورس اوراق بهادر و کدال- این‌طوری است. قطعا شفاف‌تر از شرکت‌های دارویی غیر بورسی عمل می‌کند و در گزارش‌دهی هم آمارش بالا است.
همچنین برای شرکتی چون توزیع داروپخش، آن‌جا در گیشه‌ی داروخانه مشخص می‌شود که شرکت با خودش و با صنعت چند چند است. اما مدیر لایق از جایی مشخص می‌شود که در همین بنگاه چند وجهی معتبر، می‌تواند چون رهبری عمل کند که کارکنانش همچون یک “پیرو” بدو می‌نگرند.
توزیع داروپخش به‌عنوان یک شرکت دارویی، نقطه ثقل تمامی جریان‌های درگیر در صنعت داروسازی ایران است؛ و چون رتبه اول را هم در کل صنعت دارد، مدام برایش رقیبان تازه سبز می‌شود! گو آن‌که رقیب اصلی و بعدی، از خود همین گروه دارویی تامین است؛ یعنی شرکت پخش هجرت؛ که همین آقای مقدسیراد، زمانی مدیرعاملش بود و در شگفتی هرچه تمامتر، همان روزگار، “هجرت” بسیار موفق عمل می‌کرد و همو، برای مدتی هجرت را از توزیع پیش انداخت…
اتفاقا ما دوست داشتیم با ایشان درباره همه‌ی این موضوعات هم گفت‌وگو کنیم و از رشد چشم‌افسای رکورد فروش 27 هزار میلیارد تومانی (27 همت) توزیع داروپخش بپرسیم و از اعتماد تأمین‌کنندگان و مشتریان و نحوه ارائه خدمات و هزار چیز دیگر سوال کنیم، که در تواضع چندین ساله‌ای که از ایشان دیده‌ام و می‌شناسم، موافقت نکرد و ما فعلا به همین موضوعات مطلب “چهره ماه” بسنده کردیم.
حالا در آغاز سال جدید، بعد از نظم‌بخشی به مواردی که در سال قبل پیش آمد و برنامه‌هایی که برای سال آتی تدارک دیده، می‌توان امیدوار بود که با سر پا ماندن توزیع داروپخش، نگرانی‌ها از کل صنعت و به‌ویژه گروه دارویی تامین، کم و کمتر شود. مردم گرفتارند و واقعا واقعا واقعا مدیران و راهبران تصمیم‌ساز خوب می‌خواهند. اگر دو ماه پایانی سال 1403 مثلا حال شرکت کارخانجات داروپخش و چند شرکت دیگر خوب شد، شما می‌توانید ریشه‌های این آرامش را در همین بزرگ‌ترین مرکز توزیع پخش داروی کشور، خیابان ولیعصر، چهارراه نیایش پیدا کنید. دفتر مرکزی و استقرار مهندس علی مقدسیراد آن‌جا است.
/انتهای پیام/
